Mirocice

Mirocice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Nowa Słupia

Liczba ludności (2020)

541[1]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-006[2]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0255473[3]

Położenie na mapie gminy Nowa Słupia
Mapa konturowa gminy Nowa Słupia, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Mirocice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Mirocice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Mirocice”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mirocice”
Ziemia50°53′04″N 21°02′36″E/50,884444 21,043333[4]

Mirocice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Nowa Słupia[5][3]. Leży przy DW751.

Były wsią benedyktynów świętokrzyskich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części wsi

Integralne części wsi Mirocice[5][3]
SIMCNazwaRodzaj
0255480Bielówczęść wsi
0255496Kępaczęść wsi
0255504Trochowinyczęść wsi

Historia

Na terenie Mirocic zlokalizowano osadę kultury przeworskiej datowaną na młodszą fazę późnego okresu wpływów rzymskich (III - V wiek p.n.e.), powiązaną z okolicznymi stacjami dymarskimi.

Wykopaliska archeologiczne :

Brązowa moneta Marka Aureliusza[7]
Ponadto w Mirocicach zarejestrowano 76 stacji żużla, z czego zbadano 5 stacji hutniczych, w tym 4 uporządkowane i 1 nieuporządkowana.
Na stacji Mirocice 4 natrafiono na ułamki ceramiki okresu wpływów rzymskich[8].

Od 1351 r. Mirocice należały do klasztoru benedyktynów na Łysej Górze. W XV w. było tu 6 łanów kmiecych, dwóoh zagrodników i karczma. Folwark nie istniał, tak opisuje Mirocice Długosz w Liber Beneficiorum T.II s.490.[9]

W wieku XIX Mirocice opisano jako wieś w powiecie opatowskim, gminie i parafii Słupia Nowa, odległe 30 wiorst od Opatowa,

Według spisu z 1827 roku wieś duchowna, 16 domów, 129 mieszkańców.

W roku 1862 było we wsi 59 domów i 357 mieszkańców na 741 morgach ziemi włościańskiej. 1 morga należała do rządu[9].

Przypisy

  1. ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-03-16]
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 786 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 3 GUS. Rejestr TERYT
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80999
  5. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
  7. ↑ Badania rok 1986, „Informator archeologiczny”, Warszawa 1987, 98n..
  8. ↑ K. Bielenin, Łysogórski rejon starożytnego i wczesnośredniowiecznego hutnictwa świętokrzyskiego, 1992, 107n.; 231, 240-1.
  9. 1 2 Mirocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 493.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.