Miskant chiński

Miskant chiński
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

miskant

Gatunek

miskant chiński

Nazwa systematyczna
Miscanthus sinensis Andersson
Öfvers. Förh. Kongl. Svenska Vetensk.-Akad. 12: 166 1855[3]

Miskant chiński (Miscanthus sinensis) – gatunek trawy należący do rodziny wiechlinowatych, zwany również trawą słoniową[4]. Naturalnie występuje w Azji. Osiąga do 3 metrów wysokości[5].

Sprowadzony został do Europy w pierwszej połowie XX wieku jako roślina ozdobna. W latach 80. XX wieku stał się jedną z ważniejszych roślin alternatywnych, którą wykorzystuje się jako odnawialny surowiec energetyczny oraz przemysłowy. Posiada wysoką wydajność w produkcji biomasy[4]. Jest rośliną nieekspansywną, kępkową[6]. Z miskantem cukrowym wytworzył spontanicznego mieszańca – Miscanthus × giganteus.

Uprawa

Miskant chiński to roślina wieloletnia i może być uprawiana na jednym stanowisku nawet do 20 lat. Nie ma wysokich wymagań glebowych, z powodzeniem uprawiana jest na glebach lekkich i słabo nawożonych. Miskant charakteryzuje się wysoką wrażliwością na przemarzanie w pierwszym roku od posadzenia.

Młodsze okazy wymagają zabezpieczenia przed przemrożeniem[7].

Trawę tę rozmnaża się wegetatywnie przez podział kłączy lub przy pomocy kultur tkankowych in vitro[4].

Odmiany uprawne

Uzyskano szereg odmian uprawnych tego gatunku, takich jak[8]:

  • ‘Apache’ – odmiana dorastająca do 50 cm wysokości, rzadko zakwitająca.
  • ‘Cosmopolitan’ – odmiana tworząca zwarte kępy, silnie rosnąca, dorastająca do 2 metrów wysokości.
  • ‘David’ – odmiana dorastająca do 2 metrów wysokości o kolumnowym pokroju.
  • ‘Gold Bar’ – odmiana dorastająca do 60 cm wysokości, gęsto rosnąca, tworząca kępy.
  • ‘Gracillimus’ – bardzo popularna odmiana z cienkimi liśćmi, dorastająca do 2 metrów.
  • ‘Morning Light’ – odmiana dorastająca do 2 metrów o wzniesionym pokroju.
  • ‘Rotsilber’ – odmiana, której liście jesienią zabarwiają się na kolor miedziany, osiąga do 2 metrów wysokości.
  • ‘Variegatus’ – odmiana dorastająca do 2 metrów wysokości o lekko przewieszających się liściach.
  • ‘Zebrinus’ – odmiana o zwartym, wzniesionym pokroju sięgająca nawet 220 cm. Jej szczególne walory ogrodowe zostały nagrodzone brytyjską nagrodą AGM.

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-01-01] (ang.).
  3. ↑ Miscanthus sinensis Andersson. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-01-01].
  4. 1 2 3 Rald Pude, Stanisław Jeżowski, Ocena wpływu niektórych cech morfogenetycznych na wzrost i rozwój miskanta (Miscanthus ssp.), „Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin” (NR 226/227/2), 2003.
  5. ↑ miskant, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-12-28].
  6. ↑ Łukasz Łuczaj, Miscanthus sacchariflorus (Poaceae) – nowy potencjalnie inwazyjny gatunek na Pogórzu Karpackim, 2011.
  7. ↑ Związek Szkółkarzy Polskich, Miscanthus sinensis [online].
  8. ↑ Miskant chiński [online], Poradnik Ogrodniczy [dostęp 2018-12-28].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.