Mistrzostwa Łotwy w skokach narciarskich

Mistrzostwa Łotwy w skokach narciarskich – zawody wyłaniające najlepszych zawodników uprawiających skoki narciarskie na Łotwie.

Impreza rozgrywana była corocznie w latach 1933–1974 (z wyjątkiem lat 1935, 1939, 1942, 1946, 1949 oraz 1961, gdy zawody odwoływano ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne bądź działania wojenne), do 1938 włącznie jako czempionat niepodległej Łotwy, a od 1940 do 1974 jako mistrzostwa Łotewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W latach 1967–1971 rozgrywano również letnie mistrzostwa ŁSRR, jednak brak danych na temat wyników tej rywalizacji. Po 1974 zaprzestano organizacji mistrzostw ze względu na zakończenie finansowania skoków narciarskich przez ostatnią wówczas organizację zajmującą się tą dyscypliną sportu (stowarzyszenie Vārpa)^[1].

Wszystkie edycje imprezy odbywały się wspólnie z mistrzostwami Łotwy w kombinacji norweskiej – z reguły część skokowa zawodów dwuboistów odbywała się bezpośrednio po zakończeniu rywalizacji skoczków, a część biegowa dzień później. Często zawody łączone były również z innymi imprezami sportowymi jak np. spartakiada. Wszystkie edycje czempionatu odbyły się na terenie Łotwy – wyjątek stanowił jedynie 1973, gdy, ze względu na brak śniegu, zawody zorganizowano w estońskiej miejscowości Otepää. W latach 1969–1970 oraz 1973–1974 rozgrywano dwa konkursy: na większym i mniejszym obiekcie, w pozostałych edycjach odbywał się jeden konkurs indywidualny^[1].

W 2023 roku reaktywowano imprezę, organizując zawody indywidualne mężczyzn i kobiet^[2].

Najbardziej utytułowany zawodnikiem w historii imprezy jest Aleksandrs Celms, który w latach 1936–1957 zdobył 10 tytułów mistrza kraju^[1].