Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2011
Sevens Grand Prix Series 2011
|
|
| Szczegóły
|
| Organizacja
|
Europa
|
| Termin |
18 czerwca – 17 lipca 2011 |
| Zwycięzca |
.svg.png) Portugalia
|
| Król strzelców |
 Christian Lewis-Pratt (191)
|
Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2011 – dziesiąte mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez FIRA-AER mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie siedmiu turniejów w trzech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 18 czerwca – 17 lipca 2011 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi trzema istniał system awansów i spadków.
W pierwszych dwóch turniejach triumfowali Anglicy pokonując w finałach Hiszpanów[1] i Portugalczyków[2], w trzecim zaś niespodziewanie najlepsi okazali się Rosjanie[3]. Angielskiemu zespołowi do triumfu w końcowej klasyfikacji wystarczało zatem zdobycie czwartego miejsca w ostatnich zawodach[4], uplasowali się jednak na piątej lokacie, a dzięki przyłożeniu Gonçalo Foro w ostatniej minucie finałowego pojedynku wygrali Portugalczycy. Dzięki zwycięstwu w tym turnieju reprezentanci Portugalii zdobyli jednocześnie mistrzostwo Europy, srebrny medal ze stratą jednego punktu przypadł Anglii, zaś brązowy Hiszpanii[5][6][7].
Po zakończeniu cyklu FIRA-AER opublikowała statystyki[8]. Najwięcej punktów zdobył Anglik Christian Lewis-Pratt (191)[9], w klasyfikacji przyłożeń triumfował zaś jego rodak Nicholas Royle (35)[10].
System rozgrywek mistrzowskich został zmodyfikowany w perspektywie turnieju rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016[11]. Mistrzostwa zostały rozegrane w formie siedmiu turniejów w dwunastozespołowej obsadzie – czterech w Grand Prix Series, dwóch w Dywizji A oraz jednym w Dywizji B[12][13].
Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu czterech turniejów w czerwcu i lipcu – w Lyonie, Moskwie, Barcelonie i Bukareszcie – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca[14]:
| Miejsce |
Punkty |
|---|
| 1 |
18 |
| 2 |
16 |
| 3 |
15 |
| 4 |
14 |
| 5 |
12 |
| 6 |
10 |
| 7 |
8 |
| 8 |
6 |
| 9 |
4 |
| 10 |
3 |
| 11 |
2 |
| 12 |
1 |
W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[15]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na dwie sześciozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – dwie czołowe drużyny z każdej grupy awansowały do półfinałów, zespoły z miejsc trzeciego i czwartego do turnieju Plate, a pozostałe walczyły o Bowl. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci[16].
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku uzupełnionego o Anglię i Walię, które uplasowano na miejscach 6–7 w rozgrywkach elity[17].
Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków zmodyfikowany w związku z dołączeniem od 2012 roku reprezentacji Szkocji – po zakończonym sezonie dwie najsłabsze reprezentacje z Grand Prix Series oraz Dywizji A zostały relegowane do niższych klas rozgrywkowych, a ich miejsce zajęli zwycięzcy zawodów odpowiednio Dywizji A oraz Dywizji B[18][19][20].
| Poz. | Drużyna | LYO | MOS | BAR | BUK | Ogółem |
| Punkty | +/- | Punkty | +/- | Punkty | +/- | Punkty | +/- | Punkty | +/- |
 | Portugalia | 14 | +16 | 16 | +112 | 15 | +47 | 18 | +102 | 63 | +277 |
 | Anglia | 18 | +136 | 18 | +114 | 14 | +84 | 12 | +116 | 62 | +450 |
 |  Hiszpania | 16 | +109 | 15 | +53 | 12 | +152 | 16 | +131 | 59 | +445 |
| 4 |  Rosja | 12 | +21 | 8 | +66 | 18 | +73 | 14 | +11 | 52 | +171 |
| 5 |  Francja | 15 | +61 | 12 | +51 | 8 | +32 | 15 | +36 | 50 | +180 |
| 6 |  Gruzja | 8 | +43 | 14 | -30 | 3 | -45 | 10 | +4 | 35 | -28 |
| 7 |  Włochy | 4 | +12 | 6 | -18 | 16 | +51 | 8 | -35 | 34 | +10 |
| 8 |  Walia | 10 | +2 | 10 | -2 | 4 | +1 | 6 | -33 | 30 | -32 |
| 9 |  Ukraina | 3 | -22 | 3 | -44 | 10 | -65 | 4 | -37 | 20 | -168 |
| 10 |  Holandia | 6 | -105 | 1 | -144 | 6 | -76 | 2 | -87 | 15 | -412 |
| 11 |  Rumunia | 2 | -86 | 4 | -39 | 2 | -112 | 3 | -27 | 11 | -264 |
| 12 |  Mołdawia | 1 | -187 | 2 | -119 | 1 | -142 | 1 | -181 | 5 | -629 |
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
