Mistrzostwa Rumunii w rugby union (2004/2005)

Divizia Națională 2004/2005

2003/2004 2005/2006
Szczegóły turnieju
Gospodarz	Rumunia
Termin	28 sierpnia 2004 – 14 maja 2005
Liczba drużyn	10
I miejsce	Steaua Bukareszt
II miejsce	Dinamo Bukareszt
III miejsce	CSM Universitatea Baia Mare
Statystyki turnieju
Liczba meczów	94

Divizia Națională 2004/2005 – osiemdziesiąte dziewiąte mistrzostwa Rumunii w rugby union. Zawody odbywały się w dniach 28 sierpnia 2004 – 14 maja 2005 roku, a tytułu broniła drużyna Dinamo Bukareszt.

Z niższej klasy rozgrywkowej awans uzyskały zespoły CSM Baia Mare i Sportul Studențesc^[1], ten drugi jednak na początku lipca 2005 roku ogłosił, iż z powodów finansowych nie przystąpi do rozgrywek, jego miejsce zajął zatem relegowany wcześniej RC Bârlad^[2][3][4][5].

Rozkład gier, zgodny z wcześniejszymi zapowiedziami^[6][7], opublikowano pod koniec lipca 2004 roku^[8], zaznaczając możliwość rozegrania w grudniu przy sprzyjającej pogodzie awansem jednej z wiosennych rund^[9] – nie doszła ona jednak do skutku z uwagi na start București Rugby w European Shield^[10]. W połowie stycznia podano harmonogram dalszych gier^[11], który uległ następnie przesunięciu o tydzień^[12].

W tym sezonie po raz pierwszy zastosowano używany w Super 12 i Pucharze Świata system punktacji – zwycięzca meczu zyskiwał cztery punkty, za remis przysługiwały dwa punkty, porażka nie była punktowana, a zdobycie przynajmniej czterech przyłożeń lub przegrana nie więcej niż siedmioma punktami premiowana była natomiast punktem bonusowym^[13][14][15]. Jeden z meczów pierwszej kolejki został przerwany, gdy zawodnicy zaatakowali sędziego liniowego^[16], zaś przełożone spotkanie piętnastej kolejki ostatecznie nie odbyło się, bowiem nie miało już wpływu na końcowy układ tabeli, gdyż obie drużyny miały już zagwarantowany spadek z ligi^[17].

Mecze o medale zaplanowane zostały poza stolicą^[18][19], a finał poprowadził arbiter z Anglii^[20][21]. W przeciwieństwie do półfinałów^[22] decydujący pojedynek sezonu był transmitowany w telewizji^[23], na stadiony był także wolny wstęp^[24][25]. W półfinałach lepsze okazały się drużyny wyżej rozstawione^[26][27][28], w finale spotkały się zatem dwie najbardziej utytułowane zespoły w historii^[29]. W nim lepsza od Dynamo okazała się Steaua^[30][31], brąz zdobyli zawodnicy z Baia Mare^[32][33], spadek zanotowały zaś zespoły z Suczawy i Lupeni^[34].