Mołnia 1-3

Mołnia 1-3

Inne nazwy	Molnia 1C,
Indeks COSPAR	1966-035A
Państwo	ZSRR
Zaangażowani	OKB-10, OKB-586, Ministerstwo Łączności ZSRR
Rakieta nośna	Mołnia 8K78M
Miejsce startu	Bajkonur, Kazachska SRR
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	546 km
Apogeum	39414 km
Okres obiegu	709,8 min
Nachylenie	65°
Czas trwania
Początek misji	25 kwietnia 1966
Powrót do atmosfery	11 czerwca 1973
Wymiary
Masa całkowita	1600 kg

Mołnia 1-3 – radziecki satelita telekomunikacyjny typu Mołnia 1, trzeci operacyjny satelita tego typu. Transmitował sygnały telewizyjne oraz dwustronną łączność telefoniczną i telegraficzną, korzystając ze stacji naziemnych systemu Orbita.

Był to jeden z pierwszych radzieckich satelitów telekomunikacyjnych, dlatego część jego misji polegała na testowaniu nowych rozwiązań technicznych. Statek składał się z hermetycznego cylindra, o rozmiarach 3,4×1,6 metra, zakończonego stożkami. W jednym z nich mieścił się system napędowy i silniczków korekcyjnych (KDU-414). Drugi mieścił czujniki zapewniające kontrolę położenia satelity względem Słońca i kuli ziemskiej^[1] . W zakończeniach znajdowały się także:

• czuły odbiornik (1000 MHz) i trzy nadajniki (800 MHz, 40W; jeden roboczy, dwa zapasowe). Sygnał telewizyjny nadawany w zakresie 3,4-4,1 GHz
• układy telemetrii
• akumulatory ładowane z ogniw słonecznych
• komputer pokładowy

Wokół sekcji cylindrycznej zamontowane było 6 paneli ogniw słonecznych i dwie kierunkowe anteny paraboliczne, rozmieszczone po przeciwległych stronach. Jedna z nich była zawsze zwrócona ku Ziemi, druga była zapasowa^[1] .

Misja satelity rozpoczęła się 25 kwietnia 1966 roku, kiedy rakieta Mołnia wyniosła z kosmodromu Bajkonur trzeciego operacyjnego satelitę typu Mołnia-1 na silnie wydłużoną orbitę nachyloną pod dużym kątem do równika. Takie rozwiązanie zapewniało widoczność satelity na terytorium ZSRR przez czas od 8 do 12 godzin. Umieszczenie trzech statków na podobnych, ale przesuniętych względem siebie orbitach, zapewniało więc całodobową komunikację na terytorium kraju^[1] . W momencie znalezienia się na orbicie otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-035A.

W ramach testów systemu SECAM III transmitował kolorowy obraz TV z Moskwy do Francji. Jako wyposażenie dodatkowe, satelitę wyposażono w kamerę służącą do robienia zdjęć pokrywy chmur, dzięki czemu w połączeniu ze zdjęciami z innych satelitów meteorologicznych można było uzyskać szerszy zakres danych o aktualnej sytuacji pogodowej^[1] .

Satelita spłonął w górnych warstwach atmosfery 11 czerwca 1973 roku.

• Molnia 1-3. NASA gov. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
• Molniya-1 (11F67). Gunter's Space Page. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
• Mark Wade: Molniya. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-04-015]. (ang.).zły zapis daty dostępu
• Jonathan McDowell: Launch Log. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).