Momčilo Ninčić

Momčilo Ninčić

Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1876 Jagodina
Data i miejsce śmierci	23 grudnia 1949 Lozanna
Minister finansów Serbii
Okres	od 1914 do 1917
Poprzednik	Vojislav Marinković
Następca	Stojan Protić
Minister edukacji Serbii
Okres	od 1917 do 1917
Poprzednik	Ljubomir Davidović
Następca	Miloš Trifunović
Minister finansów Królestwa SHS
Okres	od 20 grudnia 1918 do 16 sierpnia 1919
Poprzednik	Stojan Protić
Następca	Vojislav Veljković
Minister spraw zagranicznych Królestwa SHS
Okres	od 6 stycznia 1922 do 27 lipca 1924
Przynależność polityczna	Narodowa Partia Radykalna
Poprzednik	Nikola Pašić
Następca	Vojislav Marinković
Przewodniczący Ligi Narodów
Okres	od 1926 do 1927
Poprzednik	Alfonso Costa
Następca	Alberto Guani
Minister spraw zagranicznych Jugosławii
Okres	od 1941 do 1943
Poprzednik	Aleksandar Cincar-Marković
Następca	Slobodan Jovanović

Momčilo Ninčić cyr. Момчило Нинчић (ur. 10 czerwca 1876 w Jagodinie, zm. 23 grudnia 1949 w Lozannie^[1]) – serbski polityk, prawnik i dyplomata, minister finansów Serbii (1914-1917), minister spraw zagranicznych (1922-1924 i 1941-1943).

Pochodził z rodziny żydowskiej, był synem prawnika i polityka Aarona i Pauli. Po ukończeniu szkoły średniej wyjechał do Paryża, gdzie odbył studia prawnicze^[2]. W 1899 obronił pracę doktorską na Sorbonie. Po powrocie do kraju rozpoczął pracę w ministerstwie finansów, a od 1902 pracował na Wydziale Prawa Szkoły Wyższej na stanowisku profesora^[3]. W 1914 stanął na czele resortu finansów, a w 1917 kierował resortem edukacji. Jako przedstawiciel Narodowej Partii Radykalnej w 1922 kierował resortem spraw zagranicznych Królestwa SHS^[2]. W latach 1922–1926 reprezentował Partię Radykalną w Skupsztinie SHS. Był przedstawicielem Królestwa SHS w Lidze Narodów. W latach 1923–1926 kierował Komisją Finansową Ligi, w 1926 objął stanowisko przewodniczącego Ligi Narodów^[2].

W 1941 opuścił kraj. W 1941 kierował resortem spraw zagranicznych w rządzie jugosłowiańskim na uchodźstwie^[2]. W 1946 został skazany in absentia przez sąd w Belgradzie na karę 8 lat pracy przymusowej, utratę praw obywatelskich i konfiskatę mienia^[2]. Zmarł w Lozannie.

Był autorem kilku prac naukowych poświęconych tematyce finansowej i stosunkom międzynarodowym.

• 1903: Систем непосредних пореза у Србији
• 1904: Царински савез Србије и Бугарске
• 1920: Наше валутно питање
• 1937: La Crise Bosniaque (1908 - 1909) et les Puissances Europeennes

• Branislava Grbić: Преглед наставе на Лицеју, Великој школи и Универзитету 1838-1914. Belgrad: 2018, s. 350. ISBN 978-86-7522-065-7.