Stojan Protić
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister spraw wewnętrznych Serbii | |
| Okres |
od 1903 |
| Poprzednik |
Velimir Todorović |
| Następca | |
| Minister finansów Serbii | |
| Okres |
od 1909 |
| Poprzednik |
Mihajlo Popović |
| Następca | |
| Premier Królestwa SHS | |
| Okres |
od 22 grudnia 1918 |
| Przynależność polityczna |
Narodowa Partia Radykalna |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Królestwa SHS | |
| Okres |
od 19 lutego 1920 |
| Przynależność polityczna |
Narodowa Partia Radykalna |
| Poprzednik |
Ljubomir Davidović |
| Następca | |
| Minister finansów Królestwa SHS | |
| Okres |
od 1 grudnia 1918 |
| Przynależność polityczna |
Narodowa Partia Radykalna |
| Następca | |
Stojan Protić cyr. Стојан Протић (ur. 28 stycznia 1857 w Kruševacu, zm. 28 października 1923 w Belgradzie[1]) – serbski polityk, prawnik i publicysta, premier Królestwa SHS (1918-1919), dwukrotny minister finansów.
Życiorys
Był synem krawca[2]. Uczęszczał do liceum w Kragujevacu, a następnie ukończył studia na wydziale filozoficznym Wyższej Szkoły w Belgradzie[1]. Po studiach pracował jako nauczyciel i urzędnik sądowy. Dzięki wsparciu Nikoli Pasicia od 1882 pracował w czasopiśmie Samouprava[2]. W 1884 założył czasopismo Odjek (Echo). W 1887 uzyskał mandat deputowanego do serbskiej Skupsztiny, pełnił w nim funkcję sekretarza komisji konstytucyjnej[1]. W 1889 rozpoczął pracę w ministerstwie spraw wewnętrznych, w którym awansował do stanowiska naczelnika wydziału[1]. W 1893 pełnił funkcję tymczasowego komisarza Belgradu. W latach 1900–1901 pełnił funkcję dyrektora Narodowej Biblioteki Serbii. W 1899 został aresztowany i skazany na 20 lat więzienia, ale już w 1900 został ułaskawiony. W 1903 stanął na czele resortu spraw wewnętrznych w rządzie Jovana Avakumovicia, a w 1909 na czele resortu finansów. 22 grudnia 1918 stanął na czele pierwszego rządu zjednoczonego państwa jugosłowiańskiego[1]. Zmarł na atak serca w Belgradzie w 1923 i został pochowany na Nowym Cmentarzu (Novo Groblje).
Był jednym z założycieli Narodowej Partii Radykalnej i autorem szeregu publikacji z zakresu stosunków międzynarodowych[1].
Publikacje
- 1888: O Makedoniji i Makedoncima
- 1909: Tajna konvencija između Srbije i Austrougarske
- 1913: Albanski problem i Srbija i Austrougarska
- 1913: Srbi i Bugari u Balkanskom ratu (pod pseudonimem Balcanicus)
- 1915: La Bulgarie : ses ambitions, sa trahison : accompagné des textes de tous les traité secrets et correspondances diplomatiques, (pod pseudonimem Balcanicus)
- 1915: Balkanicus, The Aspirations of Bulgaria
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 ПРОТИЋ Стојан. = 2019-10-04 [online], mfa.rs [dostęp 2019-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-24] (serb.).
- 1 2 Milan Protić: Between Democracy and Populism: Political Ideas of the Peopleʹs Radical Party in Serbia:(The Formative Period: 1860ʹs to 1903). Belgrad: 2015, s. 350. ISBN 978-86-7179-094-9.
Bibliografia
- ПРОТИЋ Стојан. = 2019-10-04 [online], mfa.rs [dostęp 2019-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-24] (serb.).
