Mrówkolew wydmowy
| Myrmeleon bore | |||
| (Tjeder, 1941) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
mrówkolew wydmowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
Mrówkolew wydmowy (Myrmeleon bore) – euroazjatycki, kserotermiczny gatunek sieciarki z rodziny mrówkolwowatych (Myrmeleontidae), podobny do szeroko rozprzestrzenionego w Europie m. pospolitego (Myrmeleon formicarius), a także do m. południowego (Myrmeleon inconspicuus) ze środkowej i południowej części tego kontynentu.
Zasięg występowania M. bore obejmuje część Europy oraz palearktyczną część Azji – od Niemiec, Austrii i Włoch, poprzez Skandynawię i Rosję, po Japonię, Wyspy Kurylskie[1] i Tajwan. W Polsce występuje od niedawna, lokalnie[2]. Został stwierdzony po 1990 roku na trzech stanowiskach – na Pustyni Błędowskiej oraz dwóch innych w północno-zachodniej części kraju[3].
Jest związany z terenami piaszczystymi, głównie z nadmorskimi i śródlądowymi wydmami. Spotykany jest też w lasach iglastych[1][3]. Larwy budują w piasku pułapki. Imagines pojawiają się od czerwca do sierpnia[3].
Długość skrzydeł dorosłego osobnika wynosi ok. 27 mm, a ich rozpiętość 55–69 mm – nieco mniej niż u m. pospolitego[1].
Gatunek tej sieciarki jest narażony na wyginięcie ze względu na niestabilność zajmowanych siedlisk, głównie ich zarastanie i niszczenie, a także poprzez regulację rzek. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt został zaliczony do kategorii EN (gatunki bardzo wysokiego ryzyka)[3].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 L. Abraham, Z. Papp. Myrmeleon bore (Tjeder, 1941) in Hungary (Planipennia, Myrmeleontidae). „Neuroptera International”. 6 (3), s. 137-139, 1991. (ang.).
- ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
- 1 2 3 4 Roland Dobosz: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Myrmeleon (Morter) bore (Tjeder, 1941). Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-10-30].
