Myszarka leśna

Myszarka leśna
	Apodemus flavicollis
	(Melchior, 1834)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Rodzaj	myszarka
Gatunek	myszarka leśna
Synonimy
	A. arianus (Blanford, 1881); A. brauneri Martino, 1927; A. cellarius (Fischer, 1866); A. dietzi Kahmann, 1964; A. erythronotus (Blanford, 1875); A. fennicus (Hilzheimer, 1911); A. geminae Lehmann, 1961; A. levantinus Bate, 1942; A. princeps (Barrett-Hamilton, 1900); A. samariensis Ognev, 1923; A. saturatus Neuhäuser, 1936; A. stankovici Martino i Martino, 1937; A. tauricus (Pallas, 1811); A. typicus (Barrett-Hamilton, 1900); A. wintoni (Barrett-Hamilton, 1899);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania

Myszarka leśna^[4], mysz leśna^[5]^[6] (Apodemus flavicollis) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych^[3].

Nazwa zwyczajowa

W polskiej literaturze zoologicznej dla określenia gatunku Apodemus flavicollis używana jest również nazwa zwyczajowa „mysz leśna”^[5]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” rodzajowi Apodemus nadano nazwę myszarka, zaś "myszy leśnej" myszarka leśna. Nazwa rodzajowa „mysz” została w publikacji PAN zarezerwowana dla rodzaju Mus^[4].

Występowanie

Występuje od Wielkiej Brytanii poprzez większą część kontynentalnej Europy aż do Uralu w Rosji oraz od wschodniej Turcji do zachodniej Armenii, w Iranie i na południe od Syrii, Libanu i Izraela^[2].

Środowisko jej występowania to przede wszystkim zarośla lasów mieszanych i liściastych^[6], parki i ogrody. Zimą przenosi się do domostw. W górach występuje do 1850 m n.p.m.^[2]

Potrafi sprawnie wspinać się na drzewa, osiągając dużą wysokość (powyżej 20 m)^[7].

Charakterystyka

Gryzoń o długości ciała 8–13 cm, ogona 9–12 cm i masie ciała 20–60 g^[6]. Charakteryzuje się żółtawobrązowym ubarwieniem z białym brzuchem, na szyi jest jaśniejsza, posiada ochrową obrożę. Ma duże oczy i uszy.

Myszarka ta aktywna jest o zmierzchu i w nocy. Jest ssakiem promiskuitycznym. Samce zajmują duże areały (zazw. 1-5 ha), które nakładają się z areałami innych osobników obu płci. Areały samic są mniejsze (zazw. 0.4-2 ha), a ich centralne części nie są dzielone z innymi samicami^[8].

Jest wszystkożerna. W jej pokarmie dominują nasiona drzew, ale zjada również owoce, grzyby, pąki i pędy roślin oraz owady^[9]. W razie potrzeby potrafi zjeść nawet pisklęta ptaków i padlinę^[7]. W związku z pojawieniem się obfitego pokarmu, liczebność myszy leśnej gwałtownie wzrasta po latach nasiennych drzew, np. buka^[10].

Okres rozrodczy przypada od lutego do października. W ciągu jednego roku mysz leśna może wyprowadzić 2 do 4 miotów po 3 do 8 młodych. Ciąża trwa 23–26 dni. Po urodzeniu małe są ślepe, otwierają oczy po 13 dniach. Pozostają z matką przez trzy tygodnie. W wieku ośmiu tygodni są już dojrzałe płciowo^[11].

Może być nosicielem hantawirusa wywołującego u ludzi gorączkę krwotoczną z zespołem nerkowym^[12].

Zobacz też

Ssaki Polski

Przypisy

↑ Apodemus flavicollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 3 4 Apodemus flavicollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Apodemus flavicollis w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2017-03-04]
1 2 WłodzimierzW. Cichocki WłodzimierzW. i inni, Polskie Nazewnictwo Ssaków Świata, Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 263, ISBN 978-83-88147-15-9 .
1 2 Zygmunt Kraczkiewicz: Ssaki. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
1 2 3 K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny. Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
1 2 Adam Wajrak. Jej Wysokość Mysz Leśna. „Gazeta Wyborcza”, s. 28, 2013-01-11. [dostęp 2017-03-04].
↑ Anna Stradiotto, Francesca Cagnacci, Richard Delahay, Silvia Tioli, Luis Nieder, Annapaola Rizzoli. Spatial organization of the yellow-necked mouse: effects of density and resource availability. „Journal of Mammalogy”. 90 (3), s. 704-714, 2009. DOI: 10.1644/08-MAMM-A-120R1.1.
↑ Andrzej Drożdż. Food habits and food supply of rodents in the beech forest. „Acta Theriologica”. 11 (15), s. 363-384, 1966. [dostęp 2017-03-04].
↑ Zwolak, Rafał‚, Bogdziewicz, Michał‚, Rychlik, Leszek. Beech masting modifies the response of rodents to forest management. „Forest Ecology and Management”. 359, s. 268-276, 2016. DOI: 10.1016/j.foreco.2015.10.017.
↑ Apodemus flavicollis. AnAnge The Animal Ageing & Longevity Database. [dostęp 2010-02-28]. (ang.).
↑ Śmiertelny przypadek hantawirusa w Chinach

[itis-1] Apodemus flavicollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] 1 2 3 4 Apodemus flavicollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[msw-3] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Apodemus flavicollis w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2017-03-04]

[pan-4] 1 2 WłodzimierzW. Cichocki WłodzimierzW. i inni, Polskie Nazewnictwo Ssaków Świata, Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 263, ISBN 978-83-88147-15-9 .

[kracz-5] 1 2 Zygmunt Kraczkiewicz: Ssaki. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.

[ssaki-6] 1 2 3 K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny. Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.

[wajrak-7] 1 2 Adam Wajrak. Jej Wysokość Mysz Leśna. „Gazeta Wyborcza”, s. 28, 2013-01-11. [dostęp 2017-03-04].

[stra-8] Anna Stradiotto, Francesca Cagnacci, Richard Delahay, Silvia Tioli, Luis Nieder, Annapaola Rizzoli. Spatial organization of the yellow-necked mouse: effects of density and resource availability. „Journal of Mammalogy”. 90 (3), s. 704-714, 2009. DOI: 10.1644/08-MAMM-A-120R1.1.

[drożdż-9] Andrzej Drożdż. Food habits and food supply of rodents in the beech forest. „Acta Theriologica”. 11 (15), s. 363-384, 1966. [dostęp 2017-03-04].

[zwolak-10] Zwolak, Rafał‚, Bogdziewicz, Michał‚, Rychlik, Leszek. Beech masting modifies the response of rodents to forest management. „Forest Ecology and Management”. 359, s. 268-276, 2016. DOI: 10.1016/j.foreco.2015.10.017.

[aa-11] Apodemus flavicollis. AnAnge The Animal Ageing & Longevity Database. [dostęp 2010-02-28]. (ang.).

[12] Śmiertelny przypadek hantawirusa w Chinach

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]