Myszarka himalajska

Myszarka himalajska
Apodemus gurkha[1]
Thomas, 1924
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Rodzaj

myszarka

Gatunek

myszarka himalajska

Synonimy

Apodemus flavicollis gurkha (Thomas, 1924)

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Myszarka himalajska[3] (Apodemus gurkha) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae), występujący endemicznie w Nepalu[4].

Systematyka

Takson po raz pierwszy opisany naukowo w 1924 roku przez O. Thomasa. Analizy genetyczne, zarówno genomu jądrowego jak i mitochondrialnego wykazały różnice dzielące myszarkę himalajską od innych azjatyckich i europejskich gatunków rodzaju Apodemus. Reprezentuje ona oddzielną linię rozwojową wywodzącą się z czasów radiacji myszarek (miocen/pliocen), podobnie jak myszarka srebrna (A. argenteus); gatunek ten powstał dawniej niż myszarka polna (A. agrarius) i inne europejskie gryzonie z tego rodzaju. Na części terytorium występuje obok myszarki pamirskiej (A. pallipes), choć preferuje większe wysokości nad poziomem morza[4].

Nazewnictwo

Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa άπόδημος apodemos – „poza domem, za progiem”[5]. Epitet gatunkowy odnosi się do miejsca typowego, jest nim Laprak w dystrykcie Gorkha (środkowy Nepal)[4].

Biologia

Myszarka himalajska żyje wyłącznie w nepalskich Himalajach, na wysokościach od 2200 do 3600 m n.p.m. Zamieszkuje lasy różaneczników, lasy iglaste oraz zarośla i łąki. Prowadzi nocny, naziemny tryb życia[2].

Status zagrożenia

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2016 roku uznaje myszarkę himalajską za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern); wcześniej, od 2008 roku klasyfikowano ją jako gatunek zagrożony (EN – Endangered)[2].

Zasięg występowania myszarki himalajskiej szacuje się na około 22,8 tys. km². Jej populacja jest podzielona, a trend liczebności oceniany jest jako stabilny. Nie jest jeszcze (mimo rekomendacji) objęta ochroną prawną, zagraża jej utrata środowiska, jest także chwytana i zjadana. Jednakże wiele stanowisk, z których jest znana, uważa się za stosunkowo stabilne i nienaruszone, występuje też w obrębie kilku obszarów chronionych[2].

Przypisy

  1. Apodemus gurkha, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 3 4 R. Kennerley, M.J. Pearch, Apodemus gurkha, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2024-2, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T1894A22423086.en [dostęp 2025-03-03] (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. 1 2 3 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Apodemus gurkha w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-11-11]
  5. T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 113, seria: North American Fauna. (ang.).