Myszeczka orientalna
| Vandeleuria oleracea | |||||
| (Bennett, 1832) | |||||
![]() | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Infragromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
myszeczka orientalna | ||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||||
![]() | |||||
Myszeczka orientalna[2] (Vandeleuria oleracea) – gatunek gryzoni z rodziny myszowatych, występujący w Azji Południowej i Azji Południowo-Wschodniej.
Systematyka
Gatunek został opisany naukowo w 1832 roku przez E.T.Bennetta. Pomiędzy różnymi populacjami zaliczanymi do V. oleracea występują różnice umaszczenia i w kariotypie (od 2n=26 do 29 par chromosomów) obecnie wydzielono z niej dwa osobne gatunki, są to myszeczka piękna (V. nilagirica) i myszeczka cejlońska (V. nolthenii). Przypuszczalnie jest to zespół spokrewnionych gatunków. Gryzonie te różnią szczegóły ubarwienia ciała, długości ogona i środowisko życia. Myszeczka orientalna ma czysto biały spód ciała, grzbiet od blado brązowego (południowe Indie) do rudobrązowego (północne Indie)[3].
Biologia
Myszeczka orientalna żyje na Cejlonie, w Indiach oprócz części środkowo-zachodniej, Nepalu i Bhutanie, w Bangladeszu, Mjanmie, Tajlandii na północ od przesmyku Kra oraz w północnym Laosie, Wietnamie i zachodniej Kambodży[3][1]. Występuje na wysokości od 200 do 1500 m n.p.m. Prowadzi nadrzewny, skryty tryb życia, zazwyczaj żyje w lasach i na ich obrzeżach, w gęstej roślinności i wśród pnączy. W Laosie była spotykana w uprawach trzcin, a w Mjanmie na plantacjach orzeszków ziemnych, po zbiorach. W Azji Południowej zamieszkuje suche i wilgotne lasy liściaste, lasy bambusowe, obszary leśne przemieszane z otwartymi terenami trawiastymi i wilgotne lasy górskie[1].
Populacja
Myszeczka orientalna jest obecnie uznawana za gatunek najmniejszej troski, ze względu na bardzo duży obszar występowania. Nigdzie nie jest liczna, ale jej populacje są stabilne. Występuje w obszarach chronionych, w tym w Parkach Narodowych Bannerghatta, Eravikulam i Sanjay Gandhi w Indiach, jednakże tamtejsze prawodawstwo uznaje ją za szkodnika. Dalsze badania systematyczne prawdopodobnie spowodują wydzielenie z V. oleracea odrębnych gatunków[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 K. Aplin, S. Molur, Vandeleuria oleracea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.4, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T22845A9395997.en [dostęp 2015-12-04] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- 1 2 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vandeleuria oleracea w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-12-06]

