Nancy Kerrigan
 Nancy Kerrigan (2006) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 października 1969 | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
162 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | ||||||||||||||||||||||||||||
| Trener |
Evy Scotvold, Mary Scotvold | |||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
1994 | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Nancy Kerrigan, właśc. Nancy Ann Kerrigan-Solomon (ur. 13 października 1969 w Woburn) – amerykańska łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek. Wicemistrzyni olimpijska z Lillehammer (1994)[1], brązowa medalistka olimpijska z Albertville (1992)[2], medalistka mistrzostw świata. Zakończyła karierę amatorską w 1994 roku.
Życiorys
Nancy Kerrigan urodziła się 13 października 1969 roku w Woburn.
Treningi łyżwiarskie rozpoczęła w młodym wieku — mając 6 lat[3]. Pierwsze bardziej znaczące zwycięstwa odnotowała w 1992 roku, kiedy została brązową medalistką olimpijską podczas zimowych igrzysk w Albertville. Kolejne igrzyska w 1994 w Lillehammer Kerrigan zakończyła z tytułem wicemistrzyni. Po nich też zakończyła swoja karierę sportową.
6 stycznia 1994 roku, miesiąc przed Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi 1994 w Lillehammer, została zaatakowana na hali Cobo Arena w Detroit przez mężczyznę (zidentyfikowanego później jako Shane Stant) wynajętego przez byłego męża jej rywalki z reprezentacji Stanów Zjednoczonych, Tonyi Harding[4]. Napastnik uderzył w prawe kolano Kerrigan metalowym prętem, a celem ataku było uniemożliwienie Kerrigan udziału w mistrzostwach Stanów Zjednoczonych, które decydowały o wyborze zawodników reprezentujących kraj na Olimpiadzie w Lillehammer[4]. Ostatecznie Kerrigan udało się wrócić do sprawności i zdobyć w Lillehammer srebrny medal olimpijski, jednak atak spowodował u niej problemy psychiczne i zadecydował o zakończeniu kariery zaraz po igrzyskach.
Życie prywatne
9 września 1995 roku Kerrigan została trzecią żoną swojego agenta, Jerry'ego Lawrance Solomona podczas ceremonii w Bostonie[5]. Mają troje dzieci, Matthew (ur. 1996), Brian (ur. 2005) i Nicole (ur. 2008)[6]. Została również macochą dla syna Solomona z drugiego małżeństwa. Przez pewien czas występowała w rewiach łyżwiarskich, ale głównie skupiła się na wychowaniu dzieci w ich rodzinnym mieście w Massachusetts.
W 1999 roku założyła Fundację Nancy Kerrigan dla niedowidzących. W ten sposób uhonorowała swoją niedowidzącą matkę Brendę[7]. W kwietniu 2017 roku Kerrigan ujawniła, że starając się o trójkę dzieci poroniła sześciokrotnie[8].
W 2000 roku wystąpiła w filmie Kruche jak lód: Walka o złoto. W 2017 powstał film Jestem najlepsza. Ja, Tonya, którego fabuła obraca się wokół sprawy Harding-Kerrigan[9].
Osiągnięcia
| Zawody | 84–85 | 85–86 | 86–87 | 87–88 | 88–89 | 89–90 | 90–91 | 91–92 | 92–93 | 93–94 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe | |||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 3 | 2 | |||||||||||||||
| Mistrzostwa Świata | 3 | 2 | 5 | ||||||||||||||
| Nations Cup | 1 | ||||||||||||||||
| NHK Trophy | 5 | ||||||||||||||||
| Skate America | 5 | 2 | |||||||||||||||
| Grand Prix International de Paris | 3 | 3 | |||||||||||||||
| Piruetten | 1 | ||||||||||||||||
| Novarat Trophy | 1 | ||||||||||||||||
| Igrzyska dobrej woli | 5 | ||||||||||||||||
| Uniwersjada | 3 | ||||||||||||||||
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych | 9 N | 11 J | 4 J | 12 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 | WD | |||||||
Nagrody i odznaczenia
Przypisy
- ↑ Figure Skating at the 1994 Lillehammer Winter Games: Women's Singles. Sports Reference, 1994-02-25. [dostęp 2018-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-05)]. (ang.).
- ↑ Figure Skating at the 1992 Albertville Winter Games: Women's Singles. Sports Reference, 1992-02-21. [dostęp 2018-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-22)]. (ang.).
- ↑ Nancy Kerrigan - Attack, Tonya Harding & Facts [online], Biography, 28 października 2020 [dostęp 2023-10-13] (ang.).
- 1 2 Tanya Wildt: Attack on Nancy Kerrigan: A time line of events. Detroit Free Press, 2018-01-10. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
- ↑ WEDDINGS; Nancy Kerrigan, Jerry L. Solomon. The New York Times, 1995. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
- ↑ Anne Driscoll: Nancy Kerrigan Welcomes Third Child. People, 2008-05-14. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
- ↑ Alexis Need: This Is What Nancy Kerrigan Is Up To Now. Cosmopolitan, 2018-01-11. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
- ↑ Jayme Deerwester: Nancy Kerrigan goes public with six miscarriages; 'It's devastating ... You think, 'What's wrong with me?'. USA Today, 2017-04-12. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
- ↑ Jestem najlepsza. Ja, Tonya (2017). IMDb. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
- ↑ U.S. Figure Skating Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2020-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-27)]. (ang.).
Bibliografia
- Sports Reference – Nancy Kerringan. Sports Reference. [dostęp 2018-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-20)]. (ang.).