Naomi Ōsaka

Naomi Ōsaka
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

16 października 1997
Osaka

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Patrick Mouratoglou

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

7 WTA, 1 WTA 125, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (28 stycznia 2019)

Australian Open

W (2019, 2021)

Roland Garros

3R (2016, 2018, 2019)

Wimbledon

3R (2017, 2018)

US Open

W (2018, 2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

324 (3 kwietnia 2017)

Australian Open

1R (2017)

Roland Garros

2R (2016)

Wimbledon

1R (2017)

US Open

1R (2016, 2017)

Strona internetowa

Naomi Ōsaka (jap. 大坂 なおみ Ōsaka Naomi; ur. 16 października 1997 w Osace) – japońska tenisistka, zwyciężczyni US Open 2018 i 2020 oraz Australian Open 2019 i 2021, liderka rankingu WTA od 28 stycznia do 23 czerwca i od 12 sierpnia do 8 września 2019. Została uhonorowana tytułem Barbie Shero, jako kobieta wzór dla dziewcząt[1].

Życie prywatne

Jest córką Japonki i Haitańczyka[2].

Jest w związku z amerykańskim raperem Cordae[3]. W lipcu 2023 roku urodziła córkę Shai[4].

Kariera tenisowa

Najwyżej w rankingu WTA Tour była sklasyfikowana na 1. miejscu w singlu (28 stycznia 2019) oraz na 324. miejscu w deblu (3 kwietnia 2017).

W 2015 uczestniczyła, a następnie triumfowała w zawodach WTA Rising Stars, które rozgrywane były podczas Turnieju Mistrzyń. W listopadzie tego samego roku awansowała do finału turnieju WTA 125K series w Hua Hin.

We wrześniu 2016 w finale zawodów WTA Premier w Tokio przegrała z Caroline Wozniacki 5:7, 3:6.

W marcu 2018 zdobyła swój pierwszy tytuł z cyklu WTA Premier Mandatory, pokonując w Indian Wells takie zawodniczki, jak: Marija Szarapowa, Agnieszka Radwańska, Karolína Plíšková i Simona Halep[5][6]. 8 września 2018 Ōsaka zdobyła swój pierwszy tytuł wielkoszlemowy, wygrywając US Open po pokonaniu w finale Sereny Williams 6:2, 6:4[7]. Następnie osiągnęła finał w Tokio i półfinał w Pekinie, co pozwoliło jej awansować na najwyższe miejsce rankingowe w karierze.

W 2019 wygrała wielkoszlemowy Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Petrę Kvitovą wynikiem 7:6(2), 5:7, 6:4. We wrześniu tego samego roku zdobyła tytuł w Osace, zwyciężając z Anastasiją Pawluczenkową. Kolejne turniejowe zwycięstwo zanotowała w Pekinie, gdzie w ostatnim spotkaniu okazała się lepsza od liderki rankingu Ashleigh Barty.

W sezonie 2020 osiągnęła finał rozgrywek przeniesionych z Cincinnati do Nowego Jorku. Mecz rozstrzygający o mistrzostwie oddała jednak walkowerem Azarance. Z Białorusinką Ōsaka zmierzyła się w finale US Open, pokonując ją wynikiem 1:6, 6:3, 6:3. W ten sposób stała się pierwszym zawodnikiem z Azji, który wygrał trzy singlowe turnieje wielkoszlemowe[8]. Podczas zawodów okazywała poparcie dla ruchu Black Lives Matter, wychodząc na kort w czarnych maseczkach z imionami i nazwiskami osób czarnoskórych zabitych przez policjantów w Stanach Zjednoczonych[9].

W 2021 roku ponownie zwyciężyła w Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Jennifer Brady wynikiem 6:4, 6:3. Przed rozpoczęciem French Open zapowiedziała, że nie będzie brać udział w pomeczowych konferencjach prasowych w trosce o swoje zdrowie psychiczne. Organizatorzy turniejów Wielkiego Szlema ogłosili, że takie zachowanie może wiązać się z odpowiednimi karami, włącznie z dyskwalifikacją. W odpowiedzi Ōsaka wycofała się z zawodów po wygranym meczu pierwszej rundy. W swoim oświadczeniu przekazała też, że od wygranego US Open 2018 zmagała się z depresją[10]. 23 lipca 2021 podczas ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio oficjalnie zapaliła znicz olimpijski, zostając pierwszym przedstawicielem tenisa, który tego dokonał[11].

W sezonie 2022 osiągnęła finał rozgrywek kategorii WTA 1000 w Miami, w którym uległa 4:6, 0:6 Idze Świątek.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej20122013201420152016201720182019202020212022202320242025TytułyZ–P
Australian Open A A A A 3R 2R 4R W 3R W 3R A 1R 3R 2 / 9 26 – 7
French Open A A A A 3R 1R 3R 3R A 2R 1R A 2R 0 / 7 8 – 6
Wimbledon A A A Q1 A 3R 3R 1R NH A A A 2R 0 / 4 5 – 4
US Open A A A Q2 3R 3R W 4R W 3R 1R A 2R 2 / 8 23 – 6
Ranking na koniec roku 1028 430 250 203 40 68 5 3 3 13 42 – 59 4 / 28 62 – 23

Występy w grze podwójnej

Turniej20122013201420152016201720182019202020212022202320242025TytułyZ–P
Australian Open A A A A A 1R A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A A 2R A A A A A A A A 0 / 1 1 – 1
Wimbledon A A A A A 1R A A NH A A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A 1R 1R A A A A A A A 0 / 2 0 – 2
Ranking na koniec roku – – 1279 – 374 699 – – – – – – – 0 / 5 1 – 5

Występy w grze mieszanej

Naomi Ōsaka nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 12 (7–5)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka 1. 25 września 2016 Tokio Twarda Dania Caroline Wozniacki 5:7, 3:6
Zwyciężczyni 1. 18 marca 2018 Indian Wells Twarda Rosja Darja Kasatkina 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 2. 8 września 2018 US Open Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 6:2, 6:4
Finalistka 2. 23 września 2018 Tokio Twarda (hala) Czechy Karolína Plíšková 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 26 stycznia 2019 Australian Open Twarda Czechy Petra Kvitová 7:6(2), 5:7, 6:4
Zwyciężczyni 4. 22 września 2019 Osaka Twarda Rosja Anastasija Pawluczenkowa 6:2, 6:3
Zwyciężczyni 5. 6 października 2019 Pekin Twarda Australia Ashleigh Barty 3:6, 6:3, 6:2
Finalistka 3. 29 sierpnia 2020 Nowy Jork Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka walkower
Zwyciężczyni 6. 12 września 2020 US Open Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka 1:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 7. 20 lutego 2021 Australian Open Twarda Stany Zjednoczone Jennifer Brady 6:4, 6:3
Finalistka 4. 2 kwietnia 2022 Miami Twarda Polska Iga Świątek 4:6, 0:6
Finalistka 5. 5 stycznia 2025 Auckland Twarda Dania Clara Tauson 6:4, krecz

Finały turniejów WTA 125

Gra pojedyncza 2 (1–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka 1. 15 listopada 2015 Hua Hin Twarda Kazachstan Jarosława Szwiedowa 4:6, 7:6(8), 4:6
Zwyciężczyni 1. 4 maja 2025 Saint-Malo Ceglana Słowenia Kaja Juvan 6:1, 7:5

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2018Faza grupowaStany Zjednoczone Sloane Stephens
Niemcy Angelique Kerber
Holandia Kiki Bertens		5:7, 6:4, 1:6
4:6, 7:5, 4:6
3:6, krecz
2019Faza grupowaCzechy Petra Kvitová
wycofała się z turnieju po pierwszym meczu		7:6(1), 4:6, 6:4
2021zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu)

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 4 (0–4)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 02/06/2013 Stany Zjednoczone El Paso 25 000 Twarda Stany Zjednoczone Sanaz Marand 4:6, 4:6
Finalistka 2. 09/03/2014 Meksyk Irapuato 25 000 Twarda Holandia Indy de Vroome 6:3, 4:6, 1:6
Finalistka 3. 03/05/2015 Japonia Gifu 75 000 Twarda Zheng Saisai 6:3, 5:7, 4:6
Finalistka 4. 14/06/2015 Wielka Brytania Surbiton 50 000 Trawiasta Rosja Witalija Djaczenko 6:7(5), 0:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Japonia [2]
I runda  Chiny: Zheng Saisai 6:1, 6:4
II runda  Szwajcaria: Viktorija Golubic 6:2, 6:3
III runda  Czechy: Markéta Vondroušová 1:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo  Japonia
I runda  Niemcy: Angelique Kerber [PR] 5:7, 3:6

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

Stan na 20.05.2025

Sezon201720182019202020212022202320242025Łącznie
Zwycięstwa23610001013
Lp. Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2017
1. Niemcy Angelique Kerber Nr 6 US Open, Stany Zjednoczone Twarda 1R 6:3, 6:1
2. Stany Zjednoczone Venus Williams Nr 5 Hong Kong, Chiny Twarda 2R 7:5, 6:2
2018
3. Czechy Karolína Plíšková Nr 5 Indian Wells, Stany Zjednoczone Twarda QF 6:2, 6:3
4. Rumunia Simona Halep Nr 1 SF 6:3, 6:0
5. Niemcy Julia Görges Nr 10 Pekin, Chiny Twarda 3R 6:1, 6:2
2019
6. Ukraina Elina Switolina Nr 7 Australian Open, Australia Twarda QF 6:4, 6:1
7. Czechy Karolína Plíšková Nr 8 SF 6:2, 4:6, 6:4
8. Czechy Petra Kvitová Nr 6 F 7:6(2), 5:7, 6:4
9. Kanada Bianca Andreescu Nr 6 Pekin, Chiny Twarda QF 5:7, 6:3, 6:4
10. Australia Ashleigh Barty Nr 1 F 3:6, 6:3, 6:2
11. Czechy Petra Kvitová Nr 6 WTA Finals, Shenzhen Twarda (hala) RR 7:6(1), 4:6, 6:4
2020
12. Holandia Kiki Bertens Nr 9 Brisbane, Australia Twarda QF 6:3, 3:6, 6:3
2024
13. Łotwa Jeļena Ostapenko Nr 10 US Open, Stany Zjednoczone Twarda 1R 6:3, 6:2

Przypisy

  1. ↑ Barbie Role Models Naomi Osaka | Mattel [online], Mattel Shop [dostęp 2022-02-12] (ang.).
  2. ↑ Getting To Know... Naomi Osaka. wtatennis.com, 2014-07-30. [dostęp 2015-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)]. (ang.).
  3. ↑ Tara C. Mahadevan: YBN Cordae Discusses Girlfriend Naomi Osaka’s U.S. Open Success. complex.com, 2019-09-01. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
  4. ↑ Naomi Osaka kończy "urlop macierzyński". Japonka podała datę powrotu na kort. Polskie Radio 24, 2023-09-07. [dostęp 2023-09-11]. (pol.).
  5. ↑ Tom Bennett: Superb Naomi Osaka crushes Daria Kasatkina in Indian Wells to win maiden WTA title. eurosport.co.uk, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
  6. ↑ Łukasz Iwanek: WTA Indian Wells: Naomi Osaka bezlitosna dla Darii Kasatkiny w finale 20-latek. Pierwszy tytuł Japonki. sportowefakty.wp.pl, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18].
  7. ↑ Wirtualna Polska Media: US Open: fatalne zachowanie Sereny Williams i porażka w finale. Triumf Naomi Osaki!. sportowefakty.wp.pl, 2018-09-08. [dostęp 2018-09-09]. (pol.).
  8. ↑ FP Sports: US Open 2020: Naomi Osaka first in 26 years to come from set down in final to win title, other stats. firstpost.com, 2020-09-13. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
  9. ↑ George Ramsay: These were the Black victims Naomi Osaka honored on face masks at the US Open. CNN, 2020-09-13. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
  10. ↑ macz: Djoković i inne gwiazdy wspierają decyzję Osaki. „To był akt odwagi”. eurosport.tvn24.pl, 2021-06-02. [dostęp 2021-07-23]. (pol.).
  11. ↑ WTA Staff: Tokyo 2020: Osaka becomes the first tennis player to light the Olympic Cauldron. wtatennis.com, 2021-07-23. [dostęp 2021-07-23]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.