Nikołaj Rosławiec

Nikołaj Rosławiec

Никола́й Андре́евич Ро́славец

Imię i nazwisko	Nikołaj Andriejewicz Rosławiec
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1881 Duszatin, gubernia czernihowska
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1944 Moskwa
Instrumenty	skrzypce
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor

Nikołaj Andriejewicz Rosławiec (ros. Никола́й Андре́евич Ро́славец, ur. 23 grudnia 1880^?/4 stycznia 1881 w Duszatinie w guberni czernihowskiej, zm. 23 sierpnia 1944 w Moskwie)^[1]  – rosyjski kompozytor.

W 1912 ukończył Konserwatorium Moskiewskie w klasie skrzypiec Jana Hřímalego oraz kompozycję u Aleksandra Iljinskiego i Siergieja Wasilenki. Po studiach prowadził aktywną działalność pedagogiczną, m.in. w latach 1921–192 był rektorem i profesorem Instytutu Muzycznego w Charkowie^[1] [2] .

Był jednym z liderów Assocjacyi Sowriemiennoj Muzyki, oraz redaktorem czasopism „Muzykalnaja kultura” (1924). Po likwidacji czasopisma i innych represjach inteligencji został zwolniony z pracy bez prawa powrotu. W związku z represjami w 1937 zniszczono wiele wczesnych utworów Rosławca^[1] .

Już od 1913 pisał utwory atonalne. W latach 1913–1915 sformułował nowy system organizacji dźwięków na podstawie „akordów syntetycznych”, który wykorzystywał w wielu utworach z lat 1919–1924. Podstawą tego systemu jest kompleks określony przez kompozytora jako akord syntetyczny, który w równej mierze stanowi melodię i akord. Jego system był bliski zasadom Arnolda Schönberga i stanowił podstawę dla powstania serii dodekafonicznej^[1] [2] .

• Zofia Iwanowa: Rosławiec Nikołaj. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 8: Pe–R część biograficzna. Kraków: PWM, 2004. ISBN 83-224-0837-4. (pol.).
• Anna Ferenc: Roslavets, Nikolay Andreyevich. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. R. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

• Nikołaj Rosławiec – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project