Nissan Trade
 Ebro F-Series | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Czerwiec 1977 |
| Okres produkcji |
1977 − 2002 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Ebro F-108 |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3 i 4-drzwiowy van |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4610 mm (SWB) |
| Szerokość |
1955 mm |
| Wysokość |
2145 mm |
| Rozstaw osi |
2300 mm |
| Liczba miejsc |
2-9 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne |
Alfa Romeo F12 |
| Konkurencja | |
Ebro F-Series – samochód osobowo-dostawczy klasy wyższej produkowany pod hiszpańską marką Ebro w latach 1977–1987 i pod japońską marką Nissan jako Nissan Trade w latach 1987–2002.
Historia i opis modelu
W drugiej połowie lat 70. XX wieku hiszpańskie przedsiębiorstwo Ebro zdecydowało się obszernie zmodernizować model F-108, odchodząc od dotychczas jedynie nieznacznie zmodernizowanej stylistyki Alfa Romeo F12 z 1966 roku. Inwestycja w modernizację pojazdu zbiegła się z intensywnym rozwojem i zwiększeniem mocy produkcyjnych[1]. Przy takich samych proporcjach i niezmienionej m.in. linii szyb, model F-Series stał się odtąd bardziej kanciasty i zyskał charakterystyczny, nisko opadający pas przedni.
Gama nadwoziowa Ebro F-Series utworzona została zarówno przez osobowego vana i minibusa, jak i szeroki zakres wariantów dostawczych tworzony przez furgona, jak i pickupa oraz podwozie do zabudowy z różną długością rozstawu osi[2]. Nazwa poszczególnych modeli z Serii F różniła się w zależności od wielkości nadwozia i dopuszczalnej masy całkowitej[3].
Restylizacje i zmiana nazwy
W 1987 roku Nissan, posiadający już udziały w hiszpańskim Ebro Motor Ibérica, całkowicie przejął tę firmę wraz z zakładami produkcyjnymi ulokowanymi w Barcelonie i Ávili. W efekcie, wytwarzane w nich samochody zostały obszernie zmodernizowane i zmieniły swoje nazwy, a Ebro F-Series przemianowano na Nissan Trade[4]. Wraz ze zmianą nazwy samochód przeszedł obszerną restylizację nadwozia, zyskując m.in. nowy wygląd pasa przedniego i tylnego. Kolejną modernizację przeprowadzono w 1994 roku, przynosząc przemodelowaną przednią część nadwozia
Sprzedaż
Zarówno wcześniejszy model marki Ebro, jak i późniejsza seria produkowana przez Nissana oferowana była tylko na rynku europejskim[4]. Samochód w wariantach użytkowych zdobył szczególnie dużą popularność na lokalnym rynku hiszpańskim, gdzie powszechnie stosowany był przez służby mundurowe i publiczne jako m.in. ambulans[5] czy policyjny radiowóz[6]. W czasie gdy produkcja Ebro F-Series trwała 10 lat, tak Nissan Ebro produkowany był przez kolejne 15 lat, do 2002 roku[4], gdy zaprezentowano następcę – znacznie nowocześniejszego, zapożyczonego od Renault Nissana Interstara[7].
Silniki
- R4 2.5l Diesel
- R4 3.0l Diesel
- R6 2.8l Diesel
Przypisy
- ↑ Adiós a 100 años de historia de Nissan Motor Ibérica. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
- ↑ CATÁLOGO EBRO F 350. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
- ↑ Orígenes de la compañía. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
- 1 2 3 Nissan Trade. [dostęp 2022-04-03]. (pol.).
- ↑ COCHE DEL DÍA: EBRO F-275. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
- ↑ Ebro F-275. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
- ↑ Nissan Interstar. [dostęp 2022-04-03]. (pol.).