Oźna
![]() Oźna widziana z Rachowca (2018) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
953 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Rajcza ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego ![]() | |
Oźna (953 m)[1] – szczyt w grupie Wielkiej Raczy w Beskidzie Żywiecko-Kisuckim, wchodzący w skład jednego z jej bocznych grzbietów[2]. Jest najwyższym ze szczytów w grzbiecie, który znajduje się pomiędzy Skalanką i Kikulą. Ma dwa wierzchołki; północno-zachodni 952 m i południowo-wschodni 953 m[1]. Przez Oźną biegnie granica polsko-słowacka, jednak nie przez jej szczyt, lecz jej zachodnimi stokami w odległości około 1,2 km od szczytu. Najwyżej położone miejsce, którym przebiega granica na Oźnej nazywa się Beskidem Wrzeszczowskim (Beskidem Granicznym). W północne i północno-wschodnie stoki Oźnej wcinają się dolinki potoków uchodzących do Słanicy, południowe opadają do potoku Radeczki, w kierunku wschodnim natomiast od szczytu Oźnej biegnie grzbiet z wierzchołkami: Kłokocz, Sobańskie, Burów Groń, Łysica, Słowików Groń. Północne stoki tego grzbietu opadają do doliny potoku Słanica, południowe do doliny potoku Rycerskiego i jego dopływu – potoku Radeczki[2].
Przez Oźną prowadzi szlak turystyczny. Partie grzbietowe są częściowo bezleśne, dzięki czemu widokowe. Na południowym stoku Oźnej położone jest schronisko PTSM, znajdujące się w dawnej szkole[3]. Oźna znajduje się w granicach miejscowości Rycerka Górna w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Rajcza[2]. W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego Grupa Wielkiej Raczy zaliczana jest do Beskidu Żywieckiego[4], w nowszej polskiej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Kisuckiego[5].
Nazwę Oźna (jako Ożna) podawał już Andrzej Komoniecki (1658–1728), autor „Chronografii albo Dziejopisu Żywieckiego”[6].

Przypisy
- 1 2 Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2025-02-20].
- 1 2 3 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-02-20].
- ↑ Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 131, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Balon J., Jodłowski M., Krąż P., Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] Richling A. i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań 2021, s. 481, 494.
- ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 561.

_location_map.png)


