Ocin

Ocin

wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	sieradzki
Gmina	Wróblew
Strefa numeracyjna	43
Kod pocztowy	98-285
Tablice rejestracyjne	ESI
SIMC	0719719
Położenie na mapie gminy Wróblew Ocin
Położenie na mapie Polski Ocin
Położenie na mapie województwa łódzkiego Ocin
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego Ocin
51°36′51″N 18°36′57″E/51,614167 18,615833[1]

Ocin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Wróblew. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Była ona na granicy pomiędzy dwoma majątkami Kościerzynem i Kobierzyckiem. W 1902 r. wieś przecięła linia kolejowa. Później przecięła ją trasa Sieradz – Kalisz. Przez miejscowość przebiega turystyczny szlak im. Władysława Reymonta (zielony).

Wieś Ocin (dawniej Ocinek) posiada długą i bogatą historię, sięgającą średniowiecza. Pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą z dokumentów datowanych na rok 1299, gdy Piotr, syn Sułkona, zakupił Ocinek od Albryka, syna Chebdy z Kobierzycka. Kapituła gnieźnieńska zamieniła Ostrów pod Kruszwicą na wieś Ocinek, która wcześniej była własnością kanoników kolegiaty przy zamku królewskim w Sieradzu.

W XVIII wieku Ocin pozostawał własnością duchowną, jak wynika z taryfy podymnego z 1775 roku. W 1783 roku wieś była częścią parafii Wróblew i znajdowała się w dekanacie warckim, diecezji gnieźnieńskiej. W 1827 roku Ocinek stał się własnością rządową, a wieś liczyła 19 domów i 138 mieszkańców. W XIX wieku nastąpiło wiele zmian własnościowych i administracyjnych. Wieś była częścią powiatu warckiego i obwodu kaliskiego, a jej mieszkańcy byli zobowiązani do uprawy ról folwarcznych na rzecz kapituły sieradzkiej.

W XIX wieku Ocin był areną wielu przemian gospodarczych. W 1820 roku folwarki Ocinek i Pruchno zostały oddane w dzierżawę przez Komisarza Województwa Kaliskiego. W 1826 roku Trybunał Cywilny Województwa Kaliskiego regulował hipoteki dóbr narodowych, do których należał również Ocinek. Wieś zmieniała właścicieli, a części majątku były sprzedawane na licytacjach rządowych w latach 1829 i 1838. W 1846 roku miał miejsce rabunek na drodze do Kalisza, którego ofiarą padł Wawrzyniec Jadamiak z Ocinka.

W 1925 roku Ocin liczył 289 mieszkańców i 49 budynków mieszkalnych. Był to okres intensywnego rozwoju gospodarczego – we wsi działały liczne zakłady handlowe, takie jak sklepy kolonialne, rzeźnictwa, piwiarnie i punkty sprzedaży win oraz wódek. Powstała również spółka wodna zajmująca się osuszaniem gruntów. W 1927 roku dokonano scalenia gruntów w Ocinie, co miało na celu poprawę struktury agrarnej wsi.

W okresie międzywojennym Ocin był częścią powiatu sieradzkiego, a po II wojnie światowej nadal funkcjonował jako wieś rolnicza. W 1975 roku, w wyniku reformy administracyjnej, znalazł się w granicach województwa sieradzkiego, a następnie w województwie łódzkim po kolejnych zmianach administracyjnych.

Obecnie Ocin pozostaje spokojną wsią, której historia świadczy o jej znaczeniu w dziejach regionu sieradzkiego. Bogata dokumentacja świadczy o wielu przemianach własnościowych, administracyjnych i gospodarczych, które ukształtowały dzisiejszy charakter miejscowości.