Octodon ricardojeda

Octodon ricardojeda – endemiczny gatunek gryzonia z rodziny koszatniczkowatych (Octodontidae), zamieszkujący na niewielkim obszarze na wschodzie Chile i na zachodzie Argentyny. Jest to jedyny gatunek koszatniczki występujący poza Chile. Po raz pierwszy został naukowo opisany w 2020^[2].

Gatunek został po raz pierwszy opisany naukowo w 2020 przez zespół Guilermo D’Elía, Pablo Teta, Diego H. Verzi, Richard Cadenillas i James Lloyd Patton na łamach Journal of Mammalogy. Naukowcy wyjaśnili w publikacji, że badana populacja zwierząt nie może być – jak wcześniej sądzono – zaliczana do gatunku koszatniczka leśna (Octodon bridgesi), bowiem badania filogenetyczne wskazały, że jest to gatunek siostrzany koszatniczki pacyficznej (O. pacificus), od której oddzielił się na początku plejstocenu – około 1,97 miliona lat temu^[2].

Kopalne ślady tego gatunku znane są ze stanowisk archeologicznych z w Neuquén i Río Negro w Argentynie, co wskazuje na to, że gatunek miał w przeszłości szerszy zasięg^[2].

Epitet gatunkowy ricardojeda jest eponimem mającym na celu upamiętnienie argentyńskiego teriologa Ricardo Ojedy^[2].

W argentyńskim Parku Narodowym Lanín zamieszkuje półotwarte tereny leśne zdominowane przez bukany. Zamieszkiwały tam jamy wydrążone w piaszczystych wzgórzach. Nie wiadomo, czy O. ricardojeda same wykopywały te nory, czy też wykorzystywały nory wykonane wcześniej przez inne zwierzęta. Siedliska poratają także bambusy w rodzaju Chusquea, krzewy: komarniki, berberysy bukszpanolistne i Milunum spinosum, oraz bukany chilijskie^[2].

Ze względu na niewielki zasięg występowania i małe rozpoznanie potencjalnych innych populacji gatunku, autorzy pierwszego opisu zalecili sklasyfikowanie go w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunku narażonego^[2].