Odontepyris
| Odontepyris | |
| Kieffer, 1904 | |
![]() Odontepyris erucarus | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina |
złotolitki |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj |
Odontepyris |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Goniozus transvaalensis Buysson, 1897 | |
Odontepyris – rodzaj błonkówek z rodziny płaszczykowatych i podrodziny Bethylinae. Obejmuje 42 opisane gatunki.
Morfologia
Błonkówki o dużych jak na przedstawicieli podrodziny rozmiarach. Głowa jest zaopatrzona w dobrze rozwinięte oczy złożone oraz przyoczka. Czułki mają biczyki zbudowane z jedenastu członów. Nadustek ma duży, trójkątny do prawie trójkątnego płat środkowy. Żeberko nadustka wchodzi ku górze daleko na czoło. Aparat gębowy cechuje się krótkimi i grubymi żuwaczkami o czterech ostrych zębach wierzchołkowych, zbudowanymi z pięciu członów głaszczkami szczękowymi oraz trójczłonowymi głaszczkami wargowymi. Przedplecze ma tylny brzeg grzbietowej powierzchni pośrodku odgięty. Mezosoma zawsze pozbawiona jest notaulusów. Mezopleury są duże, niekiedy zaopatrzone w ząbkowany wyrostek. Użyłkowanie skrzydła przedniej pary charakteryzuje się obecnością prestigmy, dużą pterostigmą, otwartą od strony szczytowej komórką 2R1, wykształconą komórką 1M oraz sektorem radialnym (Rs) dłuższym od żyłki Rs+M. Kompleks metapektalno-propodealny odznacza się parą dołków w częściach nasadowo-zewnętrznych, wykształconymi listewkami dyskową, tylną poprzeczną i środkową metapostnotalną oraz brakiem pary dołków na przedzie. Pomostek zaopatrzony jest w kompletną listewkę brzuszną. U obu płci na metasomie widocznych jest osiem tergitów i tyle samo sternitów[1].
Ekologia i występowanie
Owady te są zewnętrznymi parazytoidami gąsienic motyli z rodzin omacnicowatych, płożkowatych i sówkowatych[1].
Przedstawiciele rodzaju rozmieszczeni są w krainach orientalnej, australijskiej, palearktycznej i etiopskiej z Madagaskarem włącznie; najliczniej reprezentowani są w pierwszej z wymienionych[1].
Taksonomia
Takson ten wprowadzony został w 1904 roku przez Jean-Jacquesa Kieffera[1]. Według wyników analiz filogenetycznych Magna S. Ramosa i Celsa O. Azevedy z 2020 roku oraz Diega N. Barbosy i Gabriela A.R. Melo z 2023 roku omawiany rodzaj zajmuje pozycję siostrzaną dla Prosierola, tworząc z nim klad siostrzany dla Crassibethylus[2][3].
Do rodzaju tego zalicza się 42 opisane gatunki[1]:
- Odontepyris acrius Alencar et Azevedo, 2011
- Odontepyris acutus Lim, 2013
- Odontepyris argyriae Kurian, 1954
- Odontepyris batrae Kurian, 1955
- Odontepyris bedus Alencar et Azevedo, 2011
- Odontepyris cameroni (Kieffer, 1914)
- Odontepyris cardamomensis Lim, 2013
- Odontepyris cirphi Kurian, 1955
- Odontepyris concavus Lim, 2013
- Odontepyris cynpus Alencar et Azevedo, 2011
- Odontepyris erucarus (Szelenyi, 1958)
- Odontepyris escus Alencar et Azevedo, 2011
- Odontepyris flavinervis Kieffer, 1904
- Odontepyris formosicola Terayama, 1997
- Odontepyris fudoh Terayama, 2006
- Odontepyris fujianus Xu, He et Terayama, 2002
- Odontepyris fuscicrus (Kieffer, 1907)
- Odontepyris hainanus Xiao et Xu, 2008
- Odontepyris hypsipylae (Kurian, 1955)
- Odontepyris indicus (Kurian, 1954)
- Odontepyris japonicus Terayama, 2006
- Odontepyris koreanus Terayama, 1997
- Odontepyris liukueiensis Terayama, 1997
- Odontepyris mandibularis Krombein, 1996
- Odontepyris marishi Terayama, 1999
- Odontepyris moldavicus (Nagy, 1976)
- Odontepyris muesebecki Krombein, 1996
- Odontepyris obtusus Xu et He, 2006
- Odontepyris orientalis Gorbatovsky, 1995
- Odontepyris ovatus Xu et He, 2006
- Odontepyris peringueyi (Kieffer, 1913)
- Odontepyris prolatus Lim, 2013
- Odontepyris quadrifoveatus (Muesebeck, 1934)
- Odontepyris ruficeps Kieffer, 1906
- Odontepyris ruficrus Krombein, 1996
- Odontepyris rufipedis Xu et He, 2006
- Odontepyris taiwanus Terayama, 1997
- Odontepyris telortis Lim et Lee, 2009
- Odontepyris transvaalensis (Buysson, 1897)
- Odontepyris ventralis Krombein, 1966
- Odontepyris waterhousei (Kieffer, 1907)
- Odontepyris xanthoneurus (Kieffer, 1911)
Przypisy
- 1 2 3 4 5 C.O. Azevedo, I.D.C.C. Alencar, M.S. Ramos, D.N. Barbosa, W.D. Colombo, J.M.R. Vargas, J. Lim. Global guide of the flat wasps (Hymenoptera, Bethylidae). „Zootaxa”. 1 (4489), s. 1–294, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4489.1.1.
- ↑ D.N. Barbosa, G.A.R. Melo. Revision of Bethylinae from Dominican amber, with description of a new genus (Hymenoptera, Bethylidae). „Journal of Hymenoptera Research”. 96, s. 167-180, 2023. DOI: 10.3897/jhr.96.100862.
- ↑ M.S. Ramos, C.O. Azevedo. Revisited phylogeny of Bethylinae (Hymenoptera, Bethylidae) solves basal polytomy. „Insect Systematics & Evolution”. 51 (3), s. 296–346, 2020. DOI: 10.1163/1876312X-00002202.
_%E2%99%82_adult%252C_dorsal_habitus.jpg)