Okmianka (koło Wesołówki)

Okmianka
Akmena
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

wileński

Gmina

Podbrzezie

Populacja
 liczba ludności


24
(2001)

Położenie na mapie rejonu wileńskiego
Mapa konturowa rejonu wileńskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Okmianka”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Okmianka”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Okmianka”
Ziemia54°59′42″N 25°21′25″E/54,995000 25,357000

Okmianka[1] (lit. Akmena; hist.: pol. Okmiana lit. Visalaukės Akmenėlė[1]) – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim, w gminie Podbrzezie, przy drodze magistralnej A14.

Historia

Pod zaborami i w II Rzeczypospolitej grupa zaścianków. W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie wileńskim, w gminie Podbrzezie. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.

Od 11 kwietnia 1922[2] leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wileńsko-trockim[a], w gminie Podbrzezie[3]. W 1931 miejscowość liczyła:

  • Okmianka I – 20 mieszkańców, zamieszkałych w 5 budynkach,
  • Okmianka II – 23 mieszkańców, zamieszkałych w 4 budynkach[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 na niepodległej Litwie.

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926), następnie w województwie wileńskim (1926 - 1945). W ZCZW, na Litwie Środkowej i w początkach przynależności do Polski miejscowość należała do powiatu wileńskiego, następnie do powiatu wileńsko-trockiego.

Przypisy

  1. 1 2 Antanas Salys: Raštai, II tomas: tikriniai vardai. Rzym: Lietuvių katalikų mokslo akademija, 1983.
  2. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
  3. 1 2 Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.

Bibliografia