Okopy (obwód tarnopolski)
 Brama Lwowska Okopów Świętej Trójcy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Hromada |
Mielnica Podolska |
| Powierzchnia |
1,541 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3541 |
| Kod pocztowy |
48758 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°32′20″N 26°24′54″E/48,538889 26,415000 | |
Okopy, Okopy Świętej Trójcy[1] (ukr. Окопи) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim, w hromadzie Mielnica Podolska. W 2001 roku liczyła 557 mieszkańców.
Wieś położona jest u nasady cypla między Dniestrem i Zbruczem. Wschodnią część Okopów stanowi dawniej odrębna wieś Kozaczówka, która w Galicji była jej najdalej na wschód wysuniętą miejscowością[2].
Historia
W zachodniej części wsi znajdują się ruiny twierdzy Okopy Świętej Trójcy założonej w 1692 roku przez hetmana Stanisława Jana Jabłonowskiego[3]. W 1700 król Polski August II Mocny nadał Okopom magdeburskie prawa miejskie. W latach 1700–1705 w twierdzy wzniesiono kościół Świętej Trójcy.
W II Rzeczypospolitej wieś była siedzibą gminy wiejskiej Okopy Świętej Trójcy w powiecie borszczowskim, w województwie tarnopolskim. W 1921 roku liczyła 698 mieszkańców i znajdowały się w niej 143 budynki mieszkalne. 537 osób deklarowało narodowość rusińską, 86 – polską, 75 – żydowską[4]. Stacjonowała też w miejscowości placówka Straży Celnej „Okopy św. Trójcy”[5].
Zygmunt Krasiński umieścił w Okopach Świętej Trójcy akcję trzeciej części Nie-Boskiej komedii (1835)[6].
Zabytki
- pozostałości twierdzy Okopy Świętej Trójcy:
- brama Kamieniecka
- brama Lwowska
- kościół Świętej Trójcy z lat 1700–1705
Brama Kamieniecka
Tablica na bramie Lwowskiej
Kościół Świętej Trójcy po restauracji
Dekoracja kościoła przedstawiająca herby Polski i Litwy
Ludzie urodzeni w Okopach
- Baal Szem Tow – twórca chasydyzmu,
- Kazimierz Piszczek – podpułkownik komunistycznej Milicji Obywatelskiej,
- Aleksander Prusiewicz – polski historyk, etnograf.
Przypisy
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 328. ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ Kozaczówka 2, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 535..
- ↑ Ryszard Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1980, s. 182. ISBN 83-11-06370-2.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom XV. Województwo tarnopolskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923, s. 1.
- ↑ Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 256.
- ↑ Julian Krzyżanowski (red.): Literatura polska : przewodnik encyklopedyczny. T. 2: N–Ż. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985, s. 22. ISBN 83-01-05369-0.
Linki zewnętrzne
- Okopy, z ''Kozaczówką'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 432.
- Okopy Świętej Trójcy, Lwowskie Spotkania, 5–6/2006