Oktar
Oktar (Octar[us], Optar, Uptar) - wódz (król) Hunów (? - 430)[1]. Rządził wraz ze swoim bratem Ruą.
Informacje o nim pochodzą ze wzmianek w Getice Jordanesa i Historii Kościoła Sokratesa Scholastyka[2][3]. Był bratem Ruy, Mundzuka, stryjem Attyli i Bledy[4][5]. Nie wiemy nic o jego przodkach, ani jak i kiedy został wodzem (królem) Hunów[5][6]. Współrządził wraz z bratem Ruą[7][8], przy czym Oktar rządził zachodnią częścią Hunów i kontrolowanym przez nich terytorium, a Rua wschodnią[9][10]. Możliwe, że udział w rządach miał również Mundzuk[11].
Oktar zmarł w 430 w trakcie wyprawy przeciwko Burgundom żyjącym na wschód od Renu[6][7][10]. Po jego niespodziewanej śmierci, Hunowie zostali zaskoczeni i pokonani przez Burgundów[7]. Ponieważ nie ma wzmianki, że ktoś zajął jego miejsce, a w 432 jedynym władcą Hunów był Rua, prawdopodobnie on został jego następcą[6][10][11].
Przypisy
- ↑ Thompson 2015 ↓, s. 299.
- ↑ Maenchen-Helfen 1973 ↓, s. 81-83.
- ↑ Thompson 2015 ↓, s. 64, 256.
- ↑ Maenchen-Helfen 1973 ↓, s. 81.
- 1 2 Thompson 2015 ↓, s. 60.
- 1 2 3 Maenchen-Helfen 1973 ↓, s. 85.
- 1 2 3 Thompson 2015 ↓, s. 64.
- ↑ Maenchen-Helfen 1973 ↓, s. 81-82.
- ↑ Thompson 2015 ↓, s. 71, 170.
- 1 2 3 Sinor 1990 ↓, s. 187-189.
- 1 2 Thompson 2015 ↓, s. 172.
Bibliografia
- Otto J. Maenchen-Helfen: The World of the Huns. Studies in their history and culture. ed. by Max Knight. University of California Press, 1973. ISBN 0-520-01596-7. (ang.).
- Denis Sinor: The Cambridge history of early Inner Asia. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 1990. ISBN 0-521-24304-1. (ang.).
- Edward Arthur Thompson: Hunowie. (przeł.) Bogumiła Malarecka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2015. ISBN 978-83-06-03362-5. (pol.).