Operacja Meduza

Operacja Meduza
Wojna w Afganistanie (2001–2021)
ilustracja
Czas

2–17 września 2006

Miejsce

Pandżwai, Zhari i prowincja Kandahar

Terytorium

Afganistan

Przyczyna

akcja przeciwko talibom

Wynik

taktyczne zwycięstwo koalicji

Strony konfliktu
 ISAF

 Afganistan

 Talibowie
Dowódcy
Dadullah
Siły
≈1200 żołnierzy ≈2000 bojowników
Straty
Wielka Brytania 14 zabitych
1 zniszczony MR-2
Kanada 12 zabitych
Holandia 1 zabity
Stany Zjednoczone 1 zabity
512 zabitych,
136 schwytanych[1]
Położenie na mapie Afganistanu
Mapa konturowa Afganistanu, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
31°32′52″N 65°27′15″E/31,547778 65,454167

Operacja „Meduza” – międzynarodowa operacja wojskowa sił ISAF przeciwko talibom w Afganistanie, trwająca od 2 do 17 września 2006 roku. Jej celem było rozbicie grup partyzanckich talibów i wyparcie ich z południowych części Afganistanu.

Przebieg

Od początku operacji siły ISAF dysponowały zdecydowaną przewagą. W pierwszym dniu walk nie odnotowano informacji o ofiarach cywilnych. W drugim dniu działań, 3 września, zginęło 200 talibańskich bojowników. Wojska kanadyjskie straciły 4 żołnierzy, a 9 zostało rannych. Zwiadowcy NATO zlokalizowali w Kandaharze oddział talibów, liczący blisko tysiąc partyzantów, a lotnictwo i piechota ISAF przystąpiły do walki.

W wyniku ostrzału moździerzowego ze strony talibów zginęło 14 brytyjskich żołnierzy. W odpowiedzi wysłano amerykańskie samoloty A-10, które po otrzymaniu błędnych danych ostrzelały kanadyjskie pozycje i zabiły 8 kanadyjskich żołnierzy. Następnie kanadyjska i holenderska artyleria zabiły co najmniej 51 talibów. 9 września 2006 roku w bitwie pod Pandżwai zginęło 94 bojowników.

Według oficjalnych komunikatów ze strony NATO, po tygodniu walk, w Pandżwai zginęło prawie 300 talibów. W ciągu następnych czterech dni walki ustały, ponieważ wielu talibów zdołało zbiec. 14 września wojska ISAF przejęły talibańskie granaty, amunicję oraz rakiety[2].

Finalnie, operacja „Meduza” została przeprowadzona w Kandaharze przez siły liczące około 2000 żołnierzy przeciwko mniej więcej 2000 talibów – zabito około 500 talibów i wzięto do niewoli około 140[3].

Choć oficjalna data zakończenia operacji to 17 września, sporadyczne walki w regionie trwały jeszcze przez kilka dni.

Ofiary cywilne

Ustalono, że podczas operacji zginęło 31 cywili. 3 stycznia 2007 rzecznik NATO oznajmił, że sojusz dąży do poprawy bezpieczeństwa osób cywilnych i minimalizacji ofiar wśród niewinnej ludności[4].

Skutki

Operację oficjalnie zakończono 17 września, osiągając jej główny cel – wyparcie talibów z południowych części Afganistanu. Mimo to w późniejszym czasie walki w regionie wybuchły na nowo, co spowodowało, że długofalowy cel operacji – rozbicie partyzantki talibów – nie został w pełni zrealizowany. Pomimo dużych strat, talibowie zwiększyli liczbę zamachów terrorystycznych w tym rejonie.

Zobacz też

Przypisy

  1. O nas – centrumpomocygw [online], wyborcza.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  2. Nato hails Afghan mission success [online], 17 września 2006 [dostęp 2020-11-17] (ang.).
  3. Zygmunt Czarnotta, Zbigniew Moszumański, Operacje i działania bojowe radzieckiej 40. Armii w Afganistanie (1979–1989), „Wiedza Obronna”, 2010, s. 60-91 (pol.).
  4. CTV.ca – NATO hopes to lower Afghan civilian deaths- CTV News, Shows and Sports – Canadian Television. [dostęp 2008-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-06)].