Ostra Przełączka
 Ostra Przełączka na prawo od Ważeckiej Turni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2105 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty |
Skrajna Liptowska Turnia, Ważecka Turnia |
| Data zdobycia |
19 września 1907 r. |
| Pierwsze wejście |
A. Martin, J. Franz |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°09′18,6″N 20°01′16,1″E/49,155167 20,021139 | |
Ostra Przełączka (słow. Ostrý zárez, niem. Ostrascharte, węg. Osztracsorba[1], ok. 2105 m n.p.m.[2]) – przełęcz położona w bocznej południowej grani Ostrej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się między Skrajną Liptowską Turnią – położoną najdalej na południe z trzech Liptowskich Turni – na północy a dwuwierzchołkową Ważecką Turnią na południu[1].
Między Skrajną Liptowską Turnią a Ostrą Przełączką znajdują się jeszcze:
Przełęcz jest wąska i głęboko wcięta. Prowadzą na nią stosunkowo łatwe drogi z Siodełka oraz z Doliny Suchej Ważeckiej, natomiast trasa żlebem z Doliny Furkotnej jest trudniejsza[1]. Ostra Przełączka stanowi południowe ograniczenie Koziego Grzbietu (Kozí chrbát), ciągnącego się na północ do Liptowskiej Przełączki. Nazwa Kozi Grzbiet do niedawna nie była używana w języku polskim[4].
Pierwszego wejścia na przełęcz dokonali podczas przejścia granią Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior 19 września 1906 r. Zimą pierwsi byli tu Gizela Schmidt i Alfréd Grósz 27 kwietnia 1913 r.[1]
Przypisy
- 1 2 3 4 Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 127–128.
- 1 2 Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-06-25].
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 336. ISBN 83-01-13184-5.