 |
| Pełne imię i nazwisko |
Pablo Gabriel García Pérez |
| Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1977
Pando |
| Wzrost |
185 cm |
| Pozycja |
Defensywny pomocnik |
| Kariera seniorska[a] |
|
|
| Kariera reprezentacyjna |
| Lata |
Reprezentacja |
Wyst. |
Gole |
| 1997–2007 |
 Urugwaj |
66 |
(2) |
|
|
| Kariera trenerska |
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Dorobek medalowy |
|
|
Pablo Gabriel García Pérez (ur. 11 maja 1977 w Pando) – urugwajski piłkarz grający na pozycji defensywnego pomocnika.
Jego kariera piłkarska zaczęła się w Montevideo Wanderers. W klubie tym zagrał 36 spotkań i strzelił jedną bramkę.
W 1997 przeniósł się do Atlético Madryt, tam wielkiej kariery nie zrobił, bo nie mógł nawet przebić się do pierwszej jedenastki zespołu i w 1998 r. został wypożyczony do CA Peñarol, w którym rozegrał 12 spotkań. Kolejne dwa sezony (1998/1999 i 1999/2000) spędził w rezerwach Atlético. Zagrał tam w 38 meczach, strzelając 3 bramki.
W sezonie 2000/2001 Pablo trafił do Milanu. W Mediolanie rozegrał 5 spotkań w Serie A, jedno w Coppa Italia i jedno w europejskich pucharach. Z Milanu trafił do Venezii. Jednak i tam nie zdołał przebić się do pierwszego składu. Podobnie jak w Milanie rozegrał tylko 5 meczów w lidze włoskiej.
Po nieudanych meczach we Włoszech, García postanowił wrócić do Hiszpanii. Zgłosiła się po niego CA Osasuna. Debiut w Primera División zaliczył 1 września 2002 r. w meczu z Villarreal CF na El Madrigal. Mecz ten zakończył się remisem 2-2. W Pampelunie, Pablo szybko wywalczył sobie miejsce w pierwszej jedenastce. Łącznie w barwach Osasuny rozegrał 78 meczów La Liga, w których strzelił 7 bramek.
Latem 2005 roku zgłosił się po niego Real Madryt, który zapłacił za niego kwotę równą 4.000.000 €. Od sierpnia 2006 Pablo García był wypożyczony innego pierwszoligowca, Celty Vigo, z którą spadł z ligi. W 2007 roku, również na zasadzie wypożyczenia trafił do beniaminka La Liga, Realu Murcia. Latem 2008 przeszedł do greckiego PAOK-u Saloniki. W 2014 roku odszedł do Skody Ksanti, w której zakończył karierę.
- Andreadis (1926–31)
- Gassner (1931–32)
- Armasis (1932–33)
- Sankionis (1933–34)
- Papadopoulos (1945–46)
- Armasis (1946–47)
- Aggelakis (1947–48)
- Deligiorgis (1948–49)
- Pangalos (1949–50)
- Swecik (1950–52)
- Pangalos (1952–53)
- Swecik (1953–54)
- Pangalos (1954–55)
- Hoffman (1955–56)
- Polti (1956–XX)
- Pfeiffer (19XX–57)
- Vikelidis (1957)
- Zogas (1957–58)
- Minardos (1958–59)
- Mihajlović (1959–61)
- Durspekt (1961–63)
- Babolcsay (1963–65)
- Koš (1965–66)
- Papadakis (1966[A])
- Pangalos (1966–67)
- Kalogiannis (1967–68)
- Powell (1968)
- Janevski (1968–69)
- Csaknády (1969–70)
- Horvat (1970–71)
- Hasiotis (1971[A])
- Shannon (1971–74)
- Progios (1974[A])
- Lóránt (1974–76)
- Stanković (1976–77)
- Bingham (1977)
- Kalogiannis (1977–78)
- Petropoulos (1978)
- Piechaczek (1978–80)
- Lóránt (1980–81)
- Fountoukidis (1981[A])
- Höher (1981–83)
- Csernai (1983–84)
- Skocik (1984–86)
- Bellis (1986)
- Libregts (1986–87)
- Bellis (1987–88)
- Israël (1988–89)
- Alefantos (1989)
- Sarafis (1989)
- Jacobs (1989–90)
- Terzanidis (1990–91)
- Blažević (1991–92)
- Gounaris (1992)
- Petrović (1992–93)
- Zalikas (1993[A])
- Błochin (1993–94)
- Sarafis (1994[A])
- Haan (1994–95)
- Sarafis (1995[A])
- Kokotović (1995–96)
- Bellis (1996)
- Bengtsson (1996)
- Archontidis (1996–97)
- Anastasiadis (1997–98)
- Błochin (1998)
- Anastasiadis (1998–99)
- Haan (1999)
- Sarafis (1999[A])
- Bajević (2000–02)
- Anastasiadis (2002–04)
- Fringer (2004–05)
- Karageorgiou (05)
- Kostikos (2005–06)
- Dumitrescu (2006)
- Vukotić (2006–07)
- Paraschos (2007)
- Santos (2007–09)
- Beretta (2010)
- Dermitzakis (2010)
- Chavos (2010–11)
- Bölöni (2011–12)
- Donis (2012–13)
- Jeorjadis (2013)
- Stevens (2013–14)
- Jeorjadis (2014)
- Anastasiadis (2014–15)
- Jeorjadis (2015)
- Tudor (2015–16)
- Ivić (2016–17)
- Stanojević (2017)
- Lucescu (2017–19)
- Ferreira (2019–20)
- García (2020–21)
- Lucescu (od 2021)
|
