Paisjusz (Czerkawski)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	1621
Miejscowość	Żywotów
Konsekrator	Teofan III

Paisjusz
	Biskup chełmski
Kraj działania	I Rzeczpospolita
Data i miejsce śmierci	1633 ; Jabłeczna
	Biskup chełmski
Okres sprawowania	1621–1633
	Przełożony monasteru św. Onufrego w Jabłecznej
Okres sprawowania	1621–1633
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Inkardynacja	Metropolia kijowska
Śluby zakonne	przed 1621
Chirotonia biskupia	1621

Paisjusz, nazwisko świeckie Czerkawski lub Czerchawski (zm. 1633) – prawosławny biskup chełmski.

Życiorys

Przed 1621 Paisjusz pełnił funkcję przełożonego monasteru św. Mikołaja w Mielcach z godnością igumena^[1]. Chirotonię biskupią przyjął na początku 1621 w Żywotowie^[2] z rąk patriarchy jerozolimskiego Teofana III w czasie jego kilkumiesięcznego pobytu w Rzeczypospolitej, którego celem było odtworzenie prawosławnej hierarchii i niedopuszczenie do przyjęcia przez całą prawosławną społeczność kraju postanowień unii brzeskiej^[1]. Paisjusz nigdy nie objął de facto swoich obowiązków, gdyż eparchia chełmska formalnie przestała istnieć w 1596, gdy jej zwierzchnik Dionizy (Zbirujski) podpisał akt unii brzeskiej^[3]. Paisjusz usiłował zapobiec szerzeniu się unii na ziemi chełmskiej i lubelskiej; razem z lubelskim bractwem prawosławnym i prawosławnym metropolitą kijowskim Hiobem występował w trybunale lubelskim, broniąc praw prawosławnych do miejscowej cerkwi Przemienienia Pańskiego^[4]. Przebywał na stałe w głównym ośrodku dyzunitów w regionie – w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej, pełniąc równocześnie obowiązki jego przełożonego, do śmierci w 1633^[3].

Przypisy

1 2 AntoniA. Mironowicz AntoniA., Prawosławie i unia za panowania Jana Kazimierza, Białystok: Orthdruk, 1997, s. 34, ISBN 83-85368-31-0, OCLC 177364755 .
↑ A. Mironowicz, Metropolia kijowska w strukturze patriarchatu konstantynopolitańskiego (988–1685) [w:] red. A. Mironowicz, U. Pawluczuk, P. Chomik, Autokefalie Kościoła prawosławnego w Polsce, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2006, ISBN 978-83-7431-062-8, s. 57
1 2 ks. S. Żeleźniakowicz: Istorija Jabłoczinskogo Swiato-Onufrijewskogo Monastyria. T. I. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2006, s. 131. ISBN 978-83-60311-03-5.
↑ G. Kuprianowicz, M. Roszczenko: Cerkiew prawosławna Przemienienia Pańskiego w Lublinie. Lublin: Prawosławna Diecezja Lubelsko-Chełmska, 1993, s. 14. ISBN 83-901221-1-1.

[mir-1] 1 2 AntoniA. Mironowicz AntoniA., Prawosławie i unia za panowania Jana Kazimierza, Białystok: Orthdruk, 1997, s. 34, ISBN 83-85368-31-0, OCLC 177364755 .

[2] A. Mironowicz, Metropolia kijowska w strukturze patriarchatu konstantynopolitańskiego (988–1685) [w:] red. A. Mironowicz, U. Pawluczuk, P. Chomik, Autokefalie Kościoła prawosławnego w Polsce, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2006, ISBN 978-83-7431-062-8, s. 57

[mon-3] 1 2 ks. S. Żeleźniakowicz: Istorija Jabłoczinskogo Swiato-Onufrijewskogo Monastyria. T. I. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2006, s. 131. ISBN 978-83-60311-03-5.

[4] G. Kuprianowicz, M. Roszczenko: Cerkiew prawosławna Przemienienia Pańskiego w Lublinie. Lublin: Prawosławna Diecezja Lubelsko-Chełmska, 1993, s. 14. ISBN 83-901221-1-1.

[1]

[2]

[3]

[4]