Palec Boży

Palec Boży – polski dramat psychologiczny z 1972 roku w reżyserii Antoniego Krauze^[1], nagrodzony Srebrnym Lwem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno^[2]. Pierwowzorem filmu jest powieść Tadeusza Zawieruchy, Selekcja^[1].

Film kręcono w Łodzi, m.in w pałacu Karola Scheiblera^[1].

• Marian Opania – Tadeusz Kasprzak
• Maciej Englert – Andrzej, pensjonariusz zakładu psychiatrycznego
• Grażyna Chęcińska – Grażyna Cyganiewicz, żona Alfreda
• Stanisław Marian Kamiński – strażnik
• Jerzy Moes – aktor Michał
• Stanisław Sparażyński – członek komisji egzaminacyjnej
• Janusz Zaorski – Alfred Cyganiewicz, mąż Grażyny
• Michał Szewczyk – aktor
• Irena Burawska
• Maciej Grzybowski
• Tadeusz Schmidt

Źródło: Filmpolski.pl^[1].

Do szkoły aktorskiej stara się dostać Tadeusz, młody chłopak z prowincji, jednak po trzech próbach nie udaje mu się to. Wskutek tego wiąże się z amatorskim zespołem, gdzie zaprzyjaźnia się z Alfredem i jego żoną Grażyną. Przeżywa szok, gdy jego nowy przyjaciel – Andrzej, w psychodramie grając Edypa, naprawdę wykłuwa sobie oczy. Alfred umiera, a Tadeusz nie pozwala Grażynie, pozostawionej samotnie z dzieckiem, poddać się rozpaczy, a sam podejmuje walkę z przeciwnościami losu^[1].

• Palec Boży w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Palec Boży w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”