Pałkowski
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Źródło | |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Grajcarek |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie gminy Szczawnica ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego ![]() | |
Pałkowski[1], Palkowski Potok[2], Pałkowski Potok[3] – potok, lewobrzeżny dopływ Grajcarka[4].
Potok płynie w Pieninach. Wypływa z wysokości 700 m n.p.m. spod głównej grani Małych Pienin, płynie w ogólnym kierunku północno-wschodnim i uchodzi do Grajcarka na wysokości 500 m n.p.m. Ma długość ok. 1,1 km. Średni jego spadek wynosi więc aż 18%, jest to więc bardzo bystry potok. Zasilany przez kilka mniejszych potoków[2].
Pałkowski Potok płynie dnem głębokiej doliny oddzielającej Górę Jarmuta (a właściwie jej drugi szczyt Czupranę, 717 m n.p.m.) i Klimontowską Przełęcz (696 m) od wzniesień Huściawa (818 m), Opalańczyk (711 m) i Ubocz (673 m)[5]. Jest to niezalesiony, trawiasty teren, na którym prowadzony jest kulturowy wypas. W dolnej części biegu potoku, na wschodnich zboczach Czuprany znajdują się pozostałości dawnej kopalni srebra, tzw. Bania w Jarmucie. Po drugiej stronie potoku, w gęstych zaroślach, zaledwie kilka metrów powyżej koryta potoku znajduje się druga sztolnia będąca pozostałością po kopalni, tzw. Wodna Bania. Potok na tym odcinku płynie przez głęboki i dziki jar zawalony głazami andezytu i piaskowca[6].
Cała zlewnia Palkowskiego znajduje się w miejscowości Szlachtowa w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie miejsko-wiejskiej Szczawnica[5]. Doliną Pałkowskiego prowadzi żółty szlak turystyczny ze Szlachtowej, przez turystyczne przejście graniczne pod Wysokim Wierchem do Wielkiego Lipnika na Słowacji. Od Szlachtowej do granicy 1 h 30 min.[3]
Przypisy
- ↑ Pałkowski. Identyfikator obiektu PRNG [online] [dostęp 2025-03-15].
- 1 2 Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2025-04-04].
- 1 2 Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, s. 1, ISBN 83-87873-07-1.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 201, ISBN 83-239-9607-5.
- 1 2 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-04-04].
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 217–219, 271, ISBN 83-915859-4-8.
_location_map.png)


