Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Paszynie
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
33-327 Paszyn 197 |
| Data powołania |
30 marca 1938 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny |
Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Paszynie |
| Proboszcz |
ks. Krzysztof Smoroński |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
święto Matki Bożej Nieustającej Pomocy |
Położenie na mapie gminy Chełmiec _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego  | |
 49°37′30″N 20°46′51″E/49,625000 20,780833 | |
| Strona internetowa | |
.svg.png){kind=small}
Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Paszynie – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w diecezji tarnowskiej, w dekanacie Nowy Sącz Wschód[1], erygowana dekretem ówczesnego biskupa tarnowskiego, bpa Franciszka Lisowskiego 30 marca 1938 roku[2].
Historia parafii
Wieś Paszyn została założona w XII wieku przez mieszczan nowosądeckich. Pierwsze wzmianki o niej datuje się na rok 1365. Przez wieki wieś należała do Nowego Sącza. Choć kościół we wsi został wybudowany w latach 1936-1937, to starania o samodzielność parafialną rozpoczęto już na początku XX wieku. Kamień węgielny pod nową świątynię poświęcił ordynariusz diecezji tarnowskiej bp Franciszek Lisowski. On też w lipcu 1937 roku skierował do parafii św. Małgorzaty w Nowym Sączu jako wikariusza ks. Ewarysta Michalskiego z poleceniem prac wykończeniowych przy budowie kościoła i plebanii[2].
Dekretem z dnia 30 marca 1938 roku, bp ordynariusz Franciszek Lisowski ustanowił parafię w Paszynie, wydzieloną z terytorium parafii św. Małgorzaty w Nowym Sączu, a pierwszym proboszczem mianował wspomnianego ks. Ewarysta Michalskiego. Patronką kościoła ustanowiona została Matka Boża Nieustającej Pomocy. Kościół parafialny został konsekrowany 27 czerwca 1963 roku przez ówczesnego ordynariusza diecezji, bpa Jerzego Ablewicza[2].
10 września 1994 roku miało miejsce poświęcenie i otwarcie Muzeum Sztuki Ludowej w Paszynie mieszczące się w osobnym budynku. Prace nad całością dzieła, jakim jest Muzeum Sztuki Ludowej w Paszynie, trwały już od 1957 roku, kiedy to myśl o takim przedsięwzięciu powziął ówczesny proboszcz parafii w Paszynie, ks. Edward Nitka. Pierwotnie dzieła sztuki ludowej gromadzone były w budynku plebanii w Paszynie, gdyż ówczesne władze komunistyczne sukcesywnie i konsekwentnie odmawiały pozwolenia na zbudowanie budynku, który mógłby pełnić funkcję muzeum. Dzieło ks. Edwarda Nitki w 1981 roku przejął ks. Stanisław Janas, następca ks. Nitki na probostwie w Paszynie. Uzyskane wreszcie zezwolenie na budowę było skutkiem solidarnościowych przemian w Polsce po 1981 roku. W roku 1982 ks. Janas skierował do władz prośbę, którą rozpatrzono pozytywnie i w tymże samym roku budowa mogła się rozpocząć. Prace trwały do 1994 roku[3].
Proboszczowie parafii
Źródło:[4]
Przypisy
- ↑ Paszyn. diecezja.tarnow.pl. [dostęp 2015-05-04]. (pol.).
- 1 2 3 Historia parafii. parafiapaszyn.sacz.pl. [dostęp 2015-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-05)]. (pol.).
- ↑ Historia Muzeum. paszyn.eu. [dostęp 2015-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-05)]. (pol.).
- ↑ Duszpasterze. parafiapaszyn.sacz.pl. [dostęp 2015-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-05)]. (pol.).