Parafia Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Wojakowej
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Wojakowa 51 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny |
Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Wojakowej |
| Proboszcz |
ks. Marek Gał |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
wspomnienie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny |
Położenie na mapie gminy Iwkowa _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu brzeskiego _location_map.png) | |
 49°48′16,488″N 20°33′43,508″E/49,804580 20,562086 | |
| Strona internetowa | |
.svg.png){kind=small}
Parafia Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Wojakowej – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w diecezji tarnowskiej, w dekanacie Czchów[1].
Historia parafii
Zapisy historyczne nie precyzują dokładnie daty erygowania parafii w Wojakowej, jednakże wzmianki zawarte w Aktach Kamery Apostolskiej wskazują, że istniała już przed rokiem 1320. Została wyłączona z parafii Tropie, a w jej skład wchodzili wierni ze wsi: Wojakowa, Drużków Pusty, Porąbka Iwkowska, Łęki, Kąty, Dobrociesz i Połom Mały[2].
Według kronikarza Jana Długosza, kościół w Wojakowej ufundowany został przez rycerza Wacława Wojaka herbu Brohowicz, w roku 1363 i początkowo nosił wezwanie Wszystkich Świętych. Budynek świątyni wzniesiono z kamienia łamanego w stylu gotyckim a dach pokryto gontami. Na terenie parafii Wojakowa, w Drużkowie, istniała też konsekrowana w roku 1661 kaplica pod wezwaniem Św. Bernarda Opata, która z biegiem czasu uległa zniszczeniu[2].
Na początku XX wieku budynek kościoła w Wojakowej był w złym stanie i coraz częściej pojawiały się plany budowy nowego. W roku 1930 rozebrano większą część kościoła, pozostawiając tylko prezbiterium, do którego w następnych latach dobudowano korpus. Z dawnego wyposażenia pozostawiono jedynie kamienną chrzcielnicę oraz barokowy ołtarz z łaskami słynącym obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem. Pod koniec siedemnastego wieku kościoła w Wojakowej używali Bracia polscy[2].
Początkowo parafia w Wojakowej należała do archidiakonatu diecezji krakowskiej. W roku 1751 wraz z dekanatem lipnickim została włączona do archidiakonatu wojnickiego. W 1784 roku, po zlikwidowaniu dekanatu lipnickiego parafia została włączona do dekanatu brzeskiego. Pierwszy rozbiór Polski w 1772 roku podzielił również diecezję krakowską. Część diecezji, w której znalazła się parafia w Wojakowej, znalazła się w zaborze austriackim. Z galicyjskiej części diecezji krakowskiej papież Pius VI w roku 1786 powołał do życia diecezję tarnowską do której należała również parafia w Wojakowej. Po trzecim rozbiorze Polski na pewien czas diecezja tarnowska przestała istnieć a parafia Wojakowa znowu przynależała do diecezji krakowskiej. Trwało to do 1821 roku, kiedy to utworzono przejściowo diecezję, której siedzibą było opactwo benedyktyńskie w Tyńcu. Diecezja tarnowska została reaktywowana przez papieża Leona XIII w roku 1826. W roku 1891 nastąpiło przeniesienie parafii w Wojakowej z dekanatu brzeskiego do dekanatu czchowskiego. Przynależność ta trwała do roku 1928, kiedy to, po utworzeniu nowego dekanatu lipnickiego, Wojakowę włączono do tego dekanatu. Po drugiej wojnie światowej, w roku 1949 parafię Wojakowa na nowo przydzielono do dekanatu czchowskiego i taki stan utrzymuje się do chwili obecnej[2].