Penicillium vulpinum
 Główkowate synnemy na odchodach zwierząt | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Penicillium vulpinum |
| Nazwa systematyczna | |
| Penicillium vulpinum (Cooke & Massee) Seifert & Samson Advances in Penicillium and Aspergillus Systematics (New York): 144 (1986) [1985] | |
Penicillium vulpinum (Cooke & Massee) Seifert & Samson – gatunek grzybów z klasy Eurotiomycetes[1]. Mikroskopijny grzyb strzępkowy.
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Penicillium, Aspergillaceae, Eurotiales, Eurotiomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go w 1888 roku Mordecai Cubitt Cooke i George Edward Massee, nadając mu nazwę Coremium vulpinum. W 1986 r. Keith Seifert i Robert Archibald Samson przenieśli go do rodzaju Penicillium[1]. Pozostałe synonimy[2]:
- Penicillium claviforme Bainier 1905
- Penicillium claviforme var. candicans S. Abe & Ura ex C. Ramírez 1982
- Penicillium claviforme var. candicans S. Abe & Ura 1956
- Penicillium claviforme var. olivicolor S. Abe & Ura 1956
- Penicillium claviforme var. olivicolor S. Abe & Ura ex C. Ramírez 1982
Morfologia i rozwój
Penicillusy czterookółkowe, sinusoidalne, z gęstymi, pędzelkowato rozbiegającymi się gałązkami. Konidia gładkie, elipsoidalne, 4–4,5 × 3–3,5 µm. Fialidy cylindryczne, zwężające się, 8–11 × 2,2–3 µm. Metule cylindryczne (czasami z rozdętymi wierzchołkami), 9–12 × 2–3 µm. Ramiona cylindryczne, 10–27 × 3–4 (czasami wierzchołkowo rozdęte). Trzonki gładkie, 100–200 × 2,5–3,5 µm. Tworzą główkowate synnemy o długości 2–5 mm. Nie tworzą sklerocjów[3].
Na podłożu CYA kolonia jest zielonkawoszara, z przeźroczystym wysiękiem. Rewers kremowy do czerwonobrązowego. Na podłożu TAK rewers kremowożółty do beżowego. Reakcja Ehrlicha: brak, żółta lub słabo fioletowa. Średnica kolonii po 1 tygodniu w temoperaturze 25 °C na CYA: 17–43 mm[3].
Cechy diagnostyczne: wytwarzanie patuliny, rokiefortyny C, meleagryny, oksaliny, szerokoelipsoidalne, gładkościenne zarodniki, długie synnemy z różowymi trzonkami[3].
Penicillium vulpinum to grzyb glebowy i koprofilny. Występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[4]. W Polsce stwierdzono występowanie tego gatunku w glebie i na resztkach roślinnych[5]. Występuje także na odchodach i owadach[3].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-10-17] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2020-10-17] (ang.).
- 1 2 3 4 J. Frisvad, R.A. Samson, Polyphasic taxonomy of Penicillium subgenus Penicillium. A guide to identification of food and air-borne terverticillate Penicillia and their mycotoxins, „Studies in Mycology”, 49, 2004, s. 1–174.
- ↑ Występowanie Penicillium vulpinum na świecie (maapa) [online] [dostęp 2024-12-12] (ang.).
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 455, ISBN 978-83-89648-75-4.