Peribalus

Peribalus
Mulsant et Rey, 1866
Peribalus strictus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Nadrodzina	tarczówki
Rodzina	tarczówkowate
Podrodzina	Pentatominae
Plemię	Carpocorini
Rodzaj	Peribalus

Peribalus – rodzaj pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych.

Pluskwiaki o gęsto i czarno punktowanym, owalnym w obrysie ciele. Trzy końcowe człony czułków przynajmniej częściowo jasne, trzeci co najwyżej nieznacznie krótszy od drugiego^[1]. U gatunków zachodniopalearktycznych nadustek nakryty policzkami (jugae)^[2]. W częściach nasadowych szwów pleuralnych obecne czarne plamki. Śródpiersie z żeberkiem między biodrami. Na pleurytach zatułowia gruczoły zapachowe z długim kanałem wyprowadzającym, o otworach położonych z dala od bioder. Odwłok o drugim widocznym sternicie pozbawionym skierowanego w przód wyrostka^[1]. Paramera samca w widoku bocznym bez ziarenkowanego guzka lub przedwierzchołkego zęba w części rzeźbionej, wyposażona w stożkowaty lub walcowaty wyrostek. Samicę charakteryzuje obecność w części nasadowej wydłużonego zbiorniczka spermateki 2–3 małych lub drobnych, skierowanych ku tyłowi wyrostków o palcowatym kształcie^[2].

Rodzaj palearktyczny. W Polsce występuje tylko P. strictus^[1].

Należą tu m.in.^[3]:

• podrodzaj: Peribalus s.str.
  • Peribalus strictus (Fabricius, 1803) – pierścienica krasnoroga
• podrodzaj: Asioperibalus Belousova, 2007
  • Peribalus congenitus Putshkov, 1965
  • Peribalus inclusus (Dohrn, 1860)
• podrodzaj: Tianocoris Belousova, 2007
  • Peribalus manifestus (Kiritshenko, 1952)