Phaeosphaeriaceae
_Figure_4.jpg) Pseudoophiobolus mathieui | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Phaeosphaeriaceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Phaeosphaeriaceae M.E. Barr Mycologia 71(5): 948 (1979)[1] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Phaeosphaeria I. Miyake 1909 | |
Phaeosphaeriaceae M.E. Barr – rodzina grzybów z klasy Dothideomycetes[2].
Charakterystyka
Szeroko rozprzestrzenione grzyby mikroskopijne, saprotrofy lub pasożyty roślin, niektóre także grzybów (grzyby nagrzybne). Niektóre gatunki są nadpasożytami (np. Ampelomyces quisqualis i inne z rodzaju Ampelomyces)[3].
Teleomorfy tworzą kuliste lub prawie kuliste, niewielkie pseudotecja podobne do perytecjów, o dobrze rozwiniętym ostiolum, często otoczonym peryfizami. Ściana miękka, zbudowana z małych, cienkościennych, pseudoparenchymatycznych komórek zanurzonych w galaretowatej substancji. Worki wrzecionowato-eliptyczne, z poprzecznymi przegrodami, wcięte tylko na przegrodach pierwotnych, czasami ze śluzowatą otoczką. U niektórych gatunków znane są tylko anamorfy typu coelomycetes[3].
Systematyka
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phaeosphaeriaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rodziny tej należą liczne rodzaje. Niektóre z nich[4]:
- Ampelomyces Ces. ex Schltdl. 1852
- Eudarluca Speg. 1908
- Neosetophoma Gruyter, Aveskamp & Verkley 2010
- Phaeosphaeria I. Miyake 1909
- Pseudoophiobolus Phook., Wanas. & K.D. Hyde 2017
- Stagonospora (Sacc.) Sacc. 1884
Przypisy
- 1 2 Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-16].
- ↑ CABI databases [online] [dostęp 2024-07-21].
- 1 2 Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, s. 73, 74, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2023-11-16].