Piotr Tomasz
| Patriarcha | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | |
| Kanonizacja | |
| Wspomnienie | |
| Patriarcha | |
.jpg) | |
| Data urodzenia |
ok. 1305 |
|---|---|
| Data śmierci |
6 stycznia 1366 |
| Tytularny Patriarcha Konstantynopola | |
| Okres sprawowania |
1364-1366 |
| Arcybiskup metropolita Aten | |
| Okres sprawowania |
1363-1364 |
| Wyznanie | |
| Prezbiterat |
data nieznana |
| Nominacja biskupia |
16 listopada 1346 |
| Sakra biskupia |
1346 |
| Wybór patriarchy |
7 maja 1364 |
Piotr Tomasz, Pietro Tommaso (ur. 1305 we Francji, zm. 6 stycznia 1366 w Famaguście[1] – duchowny katolicki, karmelita, święty Kościoła katolickiego[1], w latach 1354 – 1359 biskup Lipari i Patti. Od 1359 do 1363 biskup Corone. W latach 1363 – 1364 Arcybiskup metropolita Aten[1]. Od 1364 do swojej śmierci w 1366 tytularny łaciński patriarcha Konstantynopola i administrator apostolski Corone[1].
Życiorys
Urodził się w ubogiej rodzinie w Gaskonii, ok. 1305 r. Mając 21 lat wstąpił do Zakonu Karmelitów. Szybko zasłynął z elokwencji, pobożności i gorliwej nauki. Słynne stały się również jego kazania.[2]
16 listopada 1354 roku został mianowany biskupem Lipari i Patti[1]. Pełnił tę funkcję do 1359. 10 maja tegoż został przeniesiony na stanowisko biskupa Corone. Był nim do 1363. 6 marca tegoż roku został Arcybiskupem metropolitą Aten[1]. Pełnił tę funkcję do 7 maja 1364 roku. Wtedy został mianowany tytularnym łacińskim Patriarchą Konstantynopola i administratorem apostolskim diecezji Corone[1]. Brał udział w organizacji krucjaty przeciw Turkom, odbywając, na prośbę papieża Urbana V, podróż do Serbii, na Węgry i do Konstantynopola[3]. Zmarł 6 stycznia 1366 w Famaguście we Włoszech. Został beatyfikowany w 1609, a kanonizowany w 1628[1].
Według przekazu tradycji miał wyróżniać się szczególnym nabożeństwem do Maryi, która miała objawić mu, że Zakon Karmelitański przetrwa do końca świata.[2]
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Titular Patriarchal See of Constantinople. s. gcatholic.org. [dostęp 2020-05-13].
- 1 2 Marcin Puziak, Stalle pokarmelickie w katedrze bydgoskiej, a hagiograficzna tradycja karmelitańska, w: Karmelitańskie dziedzictwo Bydgoszczy, 2017.
- ↑ Św. Piotr Tomasz. Brewiarz. [dostęp 2013-01-11]. (pol.).