Poślizg wysmukły

Poślizg wysmukły
Hydrometra stagnorum
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Hydrometra stagnorum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

sześcionogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Rodzina

poślizgowate

Rodzaj

Hydrometra

Gatunek

poślizg wysmukły

Synonimy

Cimex stagnorum

Poślizg wysmukły (Hydrometra stagnorum) – gatunek owada z rodziny poślizgowatych (Hydrometridae). Występuje powszechnie na terenie niemal całej Europy, najczęściej na obszarach przybrzeżnych wód wolno-płynących, jezior, torfowisk i bagien, a także w strefie przybrzeżnej. Do ruchu ślizgowego po powierzchni wody wykorzystują zjawisko napięcia powierzchniowego.

Hydrometra stagnorum są zwykle bezskrzydłe, ale występują też formy krótkoskrzydłe i długoskrzydłe. Zagrożone potrafią odskoczyć, jednak częściej udają martwe lub kamuflują się.

Opis (z wyróżnieniem cech grupy i cech gatunku)

Hydrometridae charakteryzują się silnie wydłużonym ciałem, długą, szczytową częścią głowy przed oczami, półkolistymi oczyma i występowaniem 4 lub 5 członowych, cienkich czułek. Obserwuje się ryjek z poprzecznie żeberkowaną powierzchnią, która pomaga w utrzymaniu go w ofierze. Długie nogi są zakończone 2 pazurkami i aroliami. Często występuje polimorfizm skrzydłowy.

Wyróżnia się dwie podrodziny i około 100 gatunków w obrębie rodziny. U przedstawicieli podrodziny Hydrometridae nie ma na zapiersiu ujścia omphalium – gruczołu zapachowego. Rodzaj Hydrometra jest rozpowszechniony na wszystkich kontynentach, szczególnie na terenach tropikalnych i subtropikalnych[1].

U Hydrometra stangnorum występuje dymorfizm płciowy w postaci różnic wielkości ciała, ubarwienia i szerokości odwłoka. Samce osiągają długość ciała 6,7–7,6 mm, a zabarwienie jest ciemnobrunatne lub czarne z jaśniejszą pręgą wzdłuż przedplecza, z głową rdzawo-brązową (nasada i część szczytowa). Samice są natomiast rdzawo-żółte z ciemnobrunatnymi żyłkami półpokryw, spodem głowy, tułowia i odwłoka oraz miodowymi czułkami, ryjkiem i nogami. Ich wielkość wynosi 7,8–9,1 mm, mają szerszy odwłok[1].

Hydrometra stagnorum są zwykle bezskrzydłe, ale występują też formy krótkoskrzydłe i długoskrzydłe[1][2]. Spód ciała poślizgów pokrywa gęsty, niezwilżający się meszek, który chroni ciało przed nasiąkaniem[3]. Larwy są podobne do imago, lecz nie występują u nich wykształcone skrzydła[4].

Występowanie

Na terenie całej Europy (w tym na Wyspach Brytyjskich, Ibizie, Majorce, Minorce, Cyprze i Wyspach Kanaryjskich) z wyjątkiem kraju Bośni i Hercegowiny. Na wschodzie znajdowany na terenie Ukrainy i niewielkim obszarze południowo-wschodniej Rosji[5]. Spotkany w całej Polsce, choć częściej widywany w południowej, oraz środkowej części[3]. Występuje również na terenie Iranu[6].

Ekologia

Spotykane są na obszarach przybrzeżnych wód wolno-płynących, jezior, torfowisk i bagien. Do ruchu ślizgowego po powierzchni wody wykorzystują zjawisko napięcia powierzchniowego. Są widywane również na roślinach strefy przybrzeżnej, mchach i wilgotnych kamieniach[1][3]. Zagrożone potrafią odskoczyć, jednak częściej udają martwe lub kamuflują się[2][7]. Największą aktywność wykazują o zmierzchu[7]. Są drapieżnikami i padlinożercami. Zjadają małe owady, które wpadły do wody lub wypłynęły na jej powierzchnię, ale żywią się również skoczogonkami, rozwielitkami i larwami komarów[3]. Zimę spędzają na lądzie w kryjówkach np. chowając się pod kamieniami. Okres rozrodu przypada na wczesne lato. Samica składa kilkukrotnie podłużne jaja i często przyczepia je do części roślin znajdujących się nad powierzchnią wody[4]. Wyróżnia się 5 stadiów niedorosłych, a formę imago osiągają po okresie od 4 do 6 tygodni.

Hydrometra stagnorum

Znaczenie w ochronie środowiska

Nie żyją w wodzie, więc mają ograniczoną wartość jako bioindykatory środowisk wodnych[8]. Natomiast mają istotny wpływ na kontrolę liczebności komarów, ponieważ żywią się ich larwami[9][10]. Gatunek Hydrometra stagnorum został oznaczony w „Natura 2000 Formularz standardowych danych” jako „Inne ważne gatunki zwierząt i roślin” na obszarze PLH26_08 Doliny Górnej Pilicy z motywacją D i populacją P- osiadłą[11].

Znaczenie dla gospodarki

Biorą udział w regulacji populacji szkodników upraw rolnych (ryżu, kukurydzy, roślin olejowych, roślin owocowych, ziemniaków) na terenie Iranu, prowincji Zanjan[6].

Aktualne kierunki badań naukowych

Obecne badania nad Hydrometra stagnorum (jako jednego z przedstawicieli Heteroptera) dotyczą usprawnienia monitoringu środowisk jeziornych i około-jeziornych. Sprawdzane są zależności między różnymi cechami zbiorników wodnych, a występującymi na ich terenie i w okolicy przedstawicielami Heteroptera[12]. Co więcej sprawdzany jest wpływ Hydrometra stagnorum na regulację populacji szkodników roślin uprawnych na terenie Iranu (prowincja Zanjan)[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Jaczewski i Wróblewski 1976 ↓, s. 11–14.
  2. 1 2 Ratnasingham i Hebert 2014 ↓.
  3. 1 2 3 4 Sowiński 2012 ↓.
  4. 1 2 Krzysztofiak i Krzysztofiak 2003 ↓.
  5. ↑ Aukema 2011 ↓.
  6. 1 2 3 Askari, Pourabad i Khaganinia 2009 ↓, s. 560–563.
  7. 1 2 Barański i Barański 2001 ↓.
  8. ↑ Water measurer | Bugs | Landcare Research [online], www.landcareresearch.co.nz [dostęp 2016-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-16].
  9. ↑ Palmer, Donnelly i Corbet 1998 ↓, s. 65–68.
  10. ↑ Becker i in. 2013 ↓.
  11. ↑ Natura 2000 Formularz standardowych danych dla Obszarów Specjalnej Ochrony (OSO) dla Obszarów Spełniających Kryteria Obszarów o Znaczeniu Wspólnotowym (OZW) dla Specjalnych Obszarów Ochrony (SOO)
  12. ↑ G.M. Berchi, M. Petrovici, D.M. Ilie, Aquatic and semiaquatic true bugs(Heteroptera: Nepomorpha) of Cefa Nature Park (North-western Romania), 2011.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.