Policzyńce
 Dwór | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
2,552 km² |
| Wysokość |
265 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 4342 |
| Kod pocztowy |
22110 |
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°48′00″N 28°30′58″E/49,800000 28,516111 | |
Policzyńce[1] – wieś w rejonie koziatyńskim obwodu winnickiego na Ukrainie, nad rzeką Klitynką[2], dopływem Hnyłopiata.
Pierwotnie nazywały się Pleso z dodatkiem Na Werchorudi Bystryckoj. Pleso oznaczało mokradło, bagno oparzyste trzęsawisko. Ziemie te nadane były przez Świdrygiełłę Tyszkiewiczom. Wnet po nadaniu ku Wierchorudzie Bystryckoj poczęły napływać hordy. Szły zagonami od Krymu i rozpostarły się po ziemi berdyczowskiej. Po odpędzeniu hord, Tyszkiewicz Fedor osadza w Plesie niejakich Polickich. Od nich Pleso zostało nazwane Policzyńcami. Potem byli tu Nosarzewscy, wnet jednak widzimy tu Brańskich. Kozacy z Krzywonosem wkrótce napadają na te strony. Po odpędzeniu hajdamaków widzimy w Policzyńcach Chojeckich. Ci władają włością w ciągu 9 pokoleń...[3]
Od rozbiorów w powiecie machnowieckim[3], od 1845 do 1918 w berdyczowskim[3][4].
Dwór
Przypisy
- ↑ Policzyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 591.
- ↑ Klitenka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 157.
- 1 2 3 4 Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 66
- ↑ Tadeusz Epsztein, Z piórem i paletą: zainteresowania intelektualne i artystyczne ziemiaństwa polskiego na Ukrainie w II połowie XIX wieku, Wydawn. "Neriton", 2005, s. 469.
- ↑ Dmytro Antoniuk, Spadek Chojeckich, Kurier Galicyjski, 30 kwietnia - 16 maja 2013, nr 8 (180)