Porządek spiętrzony
Porządek spiętrzony – czyli spiętrzenie (kumulacja) porządków architektonicznych, wprowadzenie w jednym obiekcie, na kilku kondygnacjach, porządków reprezentujących kolejno: porządek dorycki, joński, koryncki[1]. Wskazany zabieg architektoniczny ma na celu zwiększenie walorów estetycznych budowli dla odbiorcy. Spiętrzenie porządków w architekturze najczęściej wynika z kolejno dokonywanych renowacji na przestrzeni wieków[2].
Przykładem takiego spiętrzenia jest Koloseum, które zamiast porządku doryckiego posiada porządek toskański[3]. Jest to spiętrzenie na sposób rzymski. W okresie renesansu wprowadzono dodatkowo nowe rozwiązania, w których parter traktowano jako podstawę, budując go z elewacją boniowaną lub rustykalną, powyżej parteru[4]:
- od pierwszego piętra kolejność stosowania porządków była analogiczna jak w sposobie rzymskim,
- od pierwszego piętra kolejność porządek joński, koryncki lub dorycki, najwyżej dorycki lub koryncki.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Emma Green, Wspaniała historia sztuki: STAROŻYTNOŚĆ - Starożytny Rzym [online], Wspaniała historia sztuki, 18 sierpnia 2012 [dostęp 2021-01-29].
- ↑ Nikolaus Pevsner, Historia architektury europejskiej, Arkady, 2012, ISBN 978-83-213-4738-7.
- ↑ Jakub Jasiński, Porządki architektoniczne w antycznym Rzymie « IMPERIUM ROMANUM [online] [dostęp 2021-01-29] (pol.).
- ↑ Porządek architektoniczny dorycki | Informacje | Co to jest? [online], Blog [dostęp 2021-01-29] (pol.).