Posterunek odstępowy
Posterunek odstępowy, posterunek blokowy[1] – w transporcie kolejowym jest to posterunek następczy służący do regulacji następstwa pociągów w celu zachowania bezpiecznych odległości między nimi. Posterunki odstępowe dzielą szlak kolejowy na fragmenty zwane odstępami[1]. Na danym odstępie może znajdować się tylko jeden pociąg – wpuszczenie kolejnego pociągu jest możliwe dopiero po zwolnieniu go przez poprzedni. Dzięki zastosowaniu posterunków odstępowych zwiększa się przepustowość szlaku. Na posterunku odstępowym pracuje dyżurny ruchu. Na liniach wyposażonych w wieloodstępową (samoczynną) blokadę liniową (SBL) funkcję posterunku odstępowego spełniają semafory samoczynnej blokady[1].
Posterunek odstępowy może być urządzony również z innymi punktami na szlaku, takimi jak:
Automatyczny posterunek odstępowy (APO)
Posterunek odstępowy sterowany komputerowo, na którym nastawienie semaforów następuje samoczynnie, nazywamy automatycznym posterunkiem odstępowym (APO). APO działa pod nadzorem dyżurnego ruchu sąsiedniego posterunku ruchu wskazanego w regulaminie technicznym[1][2]
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1, tekst ujednolicony z dnia 8 kwietnia 2025, PKP Polskie Linie Kolejowe, str. 9-10
- ↑ Wytyczne techniczne budowy urządzeń sterowania ruchem kolejowym Ie-4 (WTB-E10), tekst jednolity z dnia 30 grudnia 2019 r, PKP Polskie Linie Kolejowe, str. 71-73, 107
Bibliografia
- Dz.U. z 2005 r. nr 172, poz. 1444
- Bronisław Gajda: Technika ruchu kolejowego cz. I: Prowadzenie ruchu pociągów. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1985. ISBN 83-206-0290-4.