Powstanie w Algierii (1945)
 rejon Guelmy (Kalimy) | |||
| Czas |
8 maja – 26 czerwca 1945 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
dążenia niepodległościowe Algierczyków | ||
| Wynik |
stłumienie powstania | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Algierii  | |||
| 28°N 2°E/28,000000 2,000000 | |||
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=icon}
Powstanie w Algierii wybuchło 8 maja 1945 roku. Tego dnia w miastach Kabylii, regionu Algierii Francuskiej, uroczyście odchodzono zakończenie II wojny światowej w Europie. Przy tej okazji doszło do pochodów niepodległościowych, które przerodziły się w starcia z policją.
Do największych starć doszło w miastach Satif, Kherrata i Kalima, gdzie policja ostrzelała demonstrantów, zabijając dziesiątki osób. W odwecie rozwścieczony tłum zaatakował mieszkających w Kabylii francuskich osadników, mordując 88 osób i raniąc około 150. Wkrótce rebelia ogarnęła kolejne miasta i wioski a siły powstańców wzrosły do 50 000 ludzi. Rozpoczęły się ataki na kolonistów w innych regionach Algierii.
W odpowiedzi na to, rząd francuski skierował w sporne rejony Legię Cudzoziemską pod dowództwem generała Raymonda Duvala, która rozpoczęła akcję pacyfikacyjną w departamencie Konstantyny. W trakcie tłumienia powstania żołnierze mordowali ludność cywilną a lotnictwo zbombardowało kilkadziesiąt wiosek.
Zginęło 1200 Algierczyków, a 1500 zostało rannych. Powstanie stłumiono.
Bibliografia
- Yves Courrière: La guerre d'Algérie. T. I: Les fils de la Toussaint. Paris: Fayard, 1969. ISBN 2-213-61118-1.
- Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1995. ISBN 83-214-1046-4.
- Roger Vétillard: Sétif, Mai 1945: Massacres en Algérie. Paris: 2008. ISBN 978-2-85162-213-6.