Proziaki

Polskie proziaki

Proziaki, chleb sodowy – placki mączne z dodatkiem "prozy" (sody oczyszczonej) pochodzące z Podkarpacia[1], znane w kuchni lasowiackiej[2] oraz w innych częściach Polski.

Wykonanie

Proziaki składają się z mąki pszennej lub pszenno-żytniej, jajek, kwaśnej śmietany, wody, soli oraz sody oczyszczonej. Pieczone są na blasze tradycyjnych kuchni kaflowych opalanych drewnem. Ich kształt może być okrągły (średnica około 6-10 cm, grubość około 1,5 cm[1]) lub czworokątny. Ze względu na zanik kuchni z blatem żeliwnym, piecze się je również na patelni z odrobiną tłuszczu lub smalcu (jak przy smażeniu naleśników). Mogą być wyrabiane na słodko, gdy do ciasta doda się cukier.

W różnych wsiach Podkarpacia gospodynie urozmaicały je dodając do ciasta także maślankę, ser, czy więcej masła. Proziaki były podawane ze świeżym masłem, białym serem lub marmoladą, a popijane najczęściej zimnym słodkim mlekiem[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Kuchnia regionalna Beskidu Dukielskiego, Barbara Szepieniec (oprac.), Dukla: Gmina Dukla, 2006, s. 25, ISBN 83-917987-8-X, OCLC 956576444.
  2. ↑ Izabela Wodzińska. Co jedli Lasowiacy? Zwyczaje kulinarne mieszkańców Puszczy Sandomierskiej. „Kwartalnik Edukacyjny”. Nr 4 (115) zima 2023, s. 34. Podkarpacki Zespół Placówek Wojewódzkich w Rzeszowie.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.