Pryszczel lekarski
| Lytta vesicatoria | |
| (L., 1758) | |
![]() Pryszczel lekarski | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadtyp | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Pryszczel lekarski |
Pryszczel lekarski, majka lekarska, kantaryda (łac. Lytta vesicatoria) – chrząszcz z rodziny oleicowatych, o ubarwieniu zielonym z metalicznym połyskiem, znany pod potoczną nazwą „mucha hiszpańska”[1][2]. Żeruje głównie na jesionie, ligustrze oraz bzie, żywiąc się głównie nektarem kwiatów[2]. Występuje w Europie Południowej i cieplejszych rejonach Europy Środkowej, m.in. w Polsce[3].
Długość ciała osobnika dorosłego osiąga około 12–21 mm[4]. Larwy, podobnie jak u oleicy fioletowej, rozwijają się w gniazdach błonkówek[4]. W celu samoobrony owad wytwarza silnie drażniącą substancję kantarydynę, która od czasów starożytnych wykorzystywana była jako afrodyzjak lub w większych ilościach jako trucizna[3]. Mechanizm działania afrodyzjaku polega na podrażnieniu narządów wewnętrznych człowieka (m.in. narządów płciowych), co powoduje ich przekrwienie[2].
Dawniej wysuszone ciało majki lekarskiej było wykorzystywane w oficjalnej medycynie i farmacji, głównie jako surowiec do produkcji leków na reumatyzm i moczopędnych, a także środków do usuwania tatuaży oraz na porost włosów[2].
Przypisy
- ↑ V.J. Staněk, Wielki atlas owadów, wyd. 3, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1984, ISBN 83-09-00903-8, OCLC 69458693 [dostęp 2021-08-20].
- 1 2 3 4 Aleksander Smakosz, Bug as a Drug. Lytta vesicatoria L. Applications in Nineteenth Century Official Medicine, „Pharmacognosy Reviews”, 16 (31), 2022, s. 27–33, DOI: 10.5530/phrev.2022.16.5 [dostęp 2023-10-09].
- 1 2 Heiko Bellmann, Atlas owadów, Warszawa: Wydawnictwo RM, 2010, s. 110-111, ISBN 978-83-7243-794-5.
- 1 2 Ladislav Korbel (red.), Świat zwierząt, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 1993, s. 138-139, ISBN 83-7073-036-1.
