Przatówek
| osada | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-240[1] |
| Tablice rejestracyjne |
EZD |
| SIMC |
0990190 |
Położenie na mapie gminy Szadek ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu zduńskowolskiego ![]() | |
Przatówek – osada[3] w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek.
Położenie
Wieś Przatówek położona jest na wschód od drogi łączącej miejscowości Szadek i Łask, na wysokości zjazdu na północ od miejscowości Ulejów. W znaczącej części składa się z obszarów leśnych.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
Historia
Oficjalna historia wsi Przatówek rozpoczyna się w roku 1933, kiedy to folwark Przatówek został włączony do gromady Dziadkowice, wyodrębnionej z obszaru gminy wiejskiej Bałucz.[4] Wcześniej, w XIX/XX w. Przatówek wchodził w skład dóbr Przatów.
Folwark Przatów powstał jako miejsce dedykowane rehabilitacji chorej córki właściciela dóbr Przatów, gdzie w oddaleniu od wsi, wśród lasów znajdował się wybudowany dla niej dom do wypoczynku[5].
Historia parku w Przatówku[5]

_in_front_of_the_manor_house_in_Przat%C3%B3wek_(1948).jpg)
Historia Folwarku Przatówek w obecnie znanej formie opiera się przede wszystkim na słownym przekazie Pana Krzysztofa Grzelczyka udokumentowanym w opracowaniu "Ewidencja Parku w Przatówku" autorstwa prof. uczelni, dr hab. inż. Małgorzaty Mileckiej.[5]
Park w Przatówku nosił początkowo nazwę "Wspomnienie". Był to wybudowany w sosnowym lesie dom, służący za miejsce leczenia, rehabilitacji i wypoczynku schorowanej córki P. Mogielnickiego.
W latach 20. XX wieku "Wspomnienie" kupił dyrektor łowickich zakładów włókienniczych - P. Eborowicz i to jemu najprawdopodobniej pałacyk w Przatówku zawdzięcza swój obecny kształt.
W roku 1932 pałacyk został nabyty przez wybitnego polskiego inżyniera chemika Stanisława Lipkowskiego. Zamieszkał w nim wraz ze swoją żoną Marią oraz trojgiem dzieci: synem Tadeuszem Lipkowskim oraz córkami Magdaleną i Zofią.
Od roku 1932 we "Wspomnieniu" pracowali Józefa oraz Stanisław Grzelczyk, których to przekazy rodzinne są obecnie najcenniejszym dostępnym źródłem wiedzy o historii pałacyku.
Po rozpoczęciu II wojny światowej Lipkowscy wyjechali do Warszawy, a majątek został przejęty przez Niemców. W czerwcu 1940 r. syn Lipkowskich, Tadeusz, został zamordowany w Palmirach. Stanisław Lipkowski zmarł w 1942 r., a jego żona w 1958. Oboje zostali pochowani na Cmentarzu Powązkowskim
Od około 1952 r. w Przatówku znajdował się ośrodek kolonijny dla dzieci pracowników łódzkich zakładów włókienniczych.
W 1984 r. rozpoczęto budowę Domu Pomocy Społecznej w Przatówku. Został on otwarty oficjalnie w roku 1993 i służy obecnie jako placówka stałego pobytu dla osób dorosłych niepełnosprawnych. W pałacyku funkcjonuje Środowiskowy Dom Samopomocy, do którego chorzy przywożeni są na pobyt dzienny.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1057 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 110518
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33. o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady
- 1 2 3 dr hab. inż. Małgorzata Milecka Prof. uczelni, EWIDENCJA PARKU W PRZATÓWKU, Wrocław, 30 października 2021.
_location_map.png)



