Przemysław Karnowski

Treningi koszykarskie rozpoczął w wieku 12 lat^[4]. Na początku swojej kariery grał w takich zespołach jak: MKS Katarzynka Toruń, KKS Siarka Jezioro Tarnobrzeg, SMS PZKosz Władysławowo i SIDEn Polski Cukier Toruń.

W seniorskiej koszykówce debiutował w sezonie 2011/2012 w Siarce Tarnobrzeg^[5]. Pierwszy ligowy mecz rozegrał 8 października 2011 roku. Przeciwko Enerdze Czarnym Słupsk rzucił 6 punktów i miał 4 zbiórki w czasie 26 minut spędzonych na parkiecie^[6]. Swój najlepszy mecz w PLK rozegrał przeciwko AZS Politechnice Warszawskiej. Zdobył w nim 35 punktów (17/19 z gry) oraz zebrał 6 piłek^[7][8]. Już w swoim debiutanckim sezonie został wybrany do pierwszej piątki drużyny Południa w Meczu Gwiazd PLK 2012, który odbył się w katowickim Spodku^[9]. Karnowski zdobył w tym meczu 11 punktów. Na przestrzeni całego sezonu ligowego Karnowski notował średnio 10,1 punktu oraz 4,4 zbiórki w niespełna 25 minut na parkiecie^[10].

2 maja 2012 podjął decyzję o przejściu do drużyny Gonzaga Bulldogs^[11] w rozgrywkach NCAA. Decyzję ogłosił za pomocą Twittera^[12]. W pierwszym oficjalnym meczu w NCAA przeciwko Southern Utah zdobył 22 punkty (10/16 z gry, 2/7 osobiste) i zebrał 3 piłki^[13]. Mimo dobrego początku (w pierwszym i trzecim meczu był najlepiej punktującym drużyny), to w pierwszym sezonie ligi akademickiej był rezerwowym, rozgrywając 34 spotkania, ale tylko raz rozpoczynając mecz w pierwszej piątce^[14]. Gonzaga zakończyła sezon, przegrywając 70:76 z Wichita State w Round 32 turnieju NCAA^[15]. Jego średnie to 5,4 punktu i 2,6 zbiórki w ciągu niespełna 11 minut na mecz^[14].

W drugim sezonie w rozgrywkach akademickich Karnowski został zawodnikiem pierwszej piątki. Jeszcze przed sezonem typowano, że jego wkład w drużynę może być większy, co może się nawet przełożyć na wybór w Drafcie NBA 2014^[16]. W sezonie 2013/14 rozegrał 36 spotkań, wszystkie w pierwszej piątce. Ostatecznie Gonazga odpadła na tym samym etapie rozgrywek co rok wcześniej, przegrywając z Arizona Wildcats 61:84^[17]. W sezonie 2013/14 notował średnio 10,4 punktu i 7,1 zbiórki w 25 minut na mecz^[14].

W trzecim sezonie Karnowski nadal był pierwszym centrem Bulldogs, rozgrywając na przestrzeni całego sezonu 38 spotkań i tylko raz nie wyszedł w pierwszej piątce. Gonzaga w turnieju NCAA dotarła do Final Eight, gdzie jednak ulegli późniejszym mistrzom NCAA Duke Blue Devils 52:66. Na przestrzeni całego sezonu średnio zdobywał 10,9 punktu i łapał 5,8 zbiórki w niespełna 25 minut na mecz^[14]. Mimo spekulacji o zgłoszeniu do draftu Karnowski postanowił pozostać na uczelni^[18].

Czwarty sezon powinien być dla Karnowskiego ostatnim w rozgrywkach NCAA, jednak tak się nie stało, ze względu na poważną kontuzję, przez którą musiał przejść operację kręgosłupa. W konsekwencji musiał przedwcześnie zakończyć sezon po rozegraniu zaledwie 5 spotkań^[19]. Przepisy NCAA w takiej sytuacji pozwalają zawodnikom wrócić na jeszcze jeden, piąty rok^[20].

Po żmudnej rehabilitacji Karnowski wrócił do gry w sezonie 2016/17. Podobnie, jak w ubiegłych latach był podstawowym centrem Bulldogs, którzy dotarli aż do finału NCAA. Został dzięki temu pierwszym Polakiem w historii, który dotarł do wielkiego finału rozgrywek akademickich^[21]. W ostatnim spotkaniu sezonu 2016/17 Gonzaga przegrała z 65:71 z North Carolina Tar Heels. Karnowski w tym spotkaniu miał 9 punktów i 9 zbiórek^[22].

Karnowski karierę w lidze NCAA zakończył jako zawodnik z największą liczbą zwycięstw w historii - 137^[22]. Za swoje osiągnięcia w sezonie 2016/17 został uhonorowany Kareem Abdul-Jabbar Award, nagrodą dla najlepszego koszykarza akademickiego, występującego na pozycji środkowego. Jego statystki w tej kampanii to 12,2 punktu, 5,8 zbiórki oraz 2,1 asysty na mecz^[23].

Ze względu na dość zaawansowany wiek w chwili Draftu w 2017 roku (niespełna 24 lata)^[24] oraz wcześniejsze problemy z kręgosłupem, Karnowski nie był brany pod uwagę w większości przewidywań draftowych^[25]. By zwiększyć swoje szanse wziął udział w przeddraftowych treningach z Washington Wizards, Charlotte Hornets, Orlando Magic, Dallas Mavericks, Atlanta Hawks, Denver Nuggets oraz Sacramento Kings^[26]. 22 czerwca 2017 roku odbył się draft, w którym Karnowski nie został wybrany przez żaden klub^[24]. Parę dni później podpisał kontrakt z Hornets, na mocy którego miał reprezentować ten klub w Lidze Letniej NBA^[27]. W barwach Charlotte rozegrał zaledwie 2 spotkania, w których notował średnio 3 punkty i 3 zbiórki na mecz^[28]. W czasie trwania rozgrywek Karnowski zamienił Hornets na Magic^[29]. W nowych barwach rozegrał dwa spotkania. W pierwszym meczu dla Orlando Magic zdobył 14 punktów i 5 zbiórek (Magic wygrali 84:73 z New York Knicks), natomiast w drugim spotkaniu rzucił 20 punktów oraz zebrał 9 piłek (Magic przegrali 78:86 z Hornets)^[30].

Po zakończeniu Ligi Letniej Karnowski bezskutecznie próbował zdobyć kontrakt w NBA. W związku z tym podjął decyzję o powrocie do Europy. 28 lipca 2017 roku został zawodnikiem hiszpańskiego MoraBanc Andorra^[31][32]. W hiszpańskiej ekstraklasie swój debiut rozegrał 1 października przeciwko Realowi Madryt. W czasie 6 minut na parkiecie zdobył 2 punkty (1/3 z gry)^[33]. Najlepsze spotkania w barwach zespołu z Andory zanotował 8 października z UCAM Murcia (15 punktów i 6 zbiórek w 21 minut)^[34] oraz 5 listopada przeciwko Joventutowi Badalona (17 punktów i 3 zbiórki w 24 minuty)^[35]. 27 lutego 2018 został wypożyczony do Montakit Fuenlabrada^[36]. Powodem była kontuzja kostki, która go wyłączyła z gry na 8 tygodni. W tym czasie klub z Andory zatrudnił dwóch innych zawodników grających na jego pozycji. Po powrocie do zdrowia Karnowski nie odzyskał miejsca w rotacji, dlatego postanowił zmienić klub^[37]. W nowej drużynie grał krócej oraz notował gorsze statystyki niż przed kontuzją^[38].

Po sezonie postanowił wrócić do Polski. 16 sierpnia 2018 roku dołączył do Polskiego Cukru Toruń^[39]. Pierwszy mecz ligowy w nowym barwach rozegrał 7 października 2018 roku. W wygranym 76:72 meczu z Treflem Sopot zanotował 12 punktów i 3 zbiórki w niespełna 11 minut na parkiecie^[40]. Po rozegraniu 6 spotkań w barwach toruńskiej drużyny Karnowski musiał się poddać operacji ścięgna Achillesa, która wyeliminowała go z gry na kilka tygodni^[41]. Po powrocie do zdrowia zdążył rozegrać jeszcze tylko 3 spotkania w sezonie 2018/19. Na przestrzeni całych rozgrywek notował średnio 6,2 punktu i 2,7 zbiórki w czasie niespełna 12 minut na mecz^[42]. Jego następnym klubem był Stelmet Zielona Góra, z którym podpisał kontrakt w sierpniu 2020 roku^[43]. Miał to być dla niego powrót do gry po rocznej przerwie, gdyż ostatni mecz rozegrał 5 maja 2019 roku^[43]. Jednak jego problemy zdrowotne znowu dały o sobie znać, przez co w zielonogórskiej drużynie nie rozegrał ani jednego spotkania. Do gry wrócił dopiero w sezonie 2021/22, znowu w barwach toruńskiej ekipy^[44]. Ze względów zdrowotnych Karnowski rozegrał zaledwie 9 spotkań, notując średnio 3,3 punktu i 2,2 zbiórki w 10 minut na mecz^[42].

• Wicemistrz NCAA (2017)
• Uczestnik rozgrywek:
  • Elite 8 turnieju NCAA (2015, 2017)
  • II rundy turnieju NCAA (2013–2015, 2017)
• Mistrz:
  • turnieju konferencji West Coast (WCC – 2013–2015, 2017)
  • sezonu zasadniczego WCC (2013–2015, 2017)
• Laureat Kareem Abdul-Jabbar Award (2017 – nagrody dla najlepszego środkowego NCAA.)^[54]
• Zaliczony do:
  • I składu:
    • WCC (2015, 2017)
    • turnieju WCC (2015, 2017)
    • zawodników pierwszorocznych WCC (2013)
  • składu WCC All-Conference Honorable Mention (2014)
• Lider wszech czasów NCAA Division I oraz klubu Gonzaga w liczbie wygranych spotkań (136)

• Zdobywca Superpucharu Polski (2018)^[55]

• Najlepszy Polski Debiutant PLK (2012)
• Lider II ligi polskiej w blokach (2010)
• Uczestnik meczu gwiazd:
  • wschodzących - Nike Hoop Summit (2011)^[56]
  • Europy U–18 (2011)^[57]

Seniorów

• Uczestnik mistrzostw Europy (2013 – 21. miejsce, 2015 – 11. miejsce, 2017 – 18. miejsce)

Młodzieżowa

• Wicemistrz świata do lat 17 (2010)
• Mistrz Europy dywizji B U–20 (2013)
• Uczestnik mistrzostw:
  • Europy U–16 (2008 – 14. miejsce, 2009 – 4. miejsce)
  • Europy U–18 (2010 – 6. miejsce, 2011 – 6. miejsce)
  • Europy U–20 dywizji B (2012 – 5. miejsce, 2013)
  • świata U–19 (2011 – 7. miejsce)
• Zaliczony do I składu mistrzostw:
  • Europy:
    • U–16 (2009)
    • U–18 (2011)
    • U–20 dywizji B (2012 – 5. miejsce, 2013)
  • świata U–17 (2010)