Przymus wpustkowy
Przymus wpustkowy – w brydżu to rozgrywka łącząca cechy przymusu i wpustki, często wymagająca bardzo dokładnego rozliczenia lub zgadnięcia układu rąk obrońców. W przeciwieństwie do wielu innych odmian przymusów, przymus wpustkowy nie następuje po zagraniu przez rozgrywającego karty prowadzącej, ale w wyniku wpuszczenia obrońcy do jego ręki, po poprzedniej eliminacji bocznych kolorów.
| ♠ | AD | ||
| ♥ | 2 | ||
| ♦ | - | ||
| ♣ | 2 | ||
N E S |
♠ | KW | |
| ♥ | AK | ||
| ♦ | - | ||
| ♣ | - | ||
| ♠ | 32 | ||
| ♥ | 3 | ||
| ♦ | - | ||
| ♣ | 7 | ||
Rozgrywający potrzebuje trzy lewy, gra siódemkę trefl zrzucając ze stołu kiera. Jeżeli obrońca E wyrzuci na tę lewę waleta pik, to rozgrywający zagra pika do asa i weźmie lewę na damę pik; jeżeli E odrzuci figurę kier, to rozgrywający wpuści go do ręki pozostałą figurą kier i weźmie dwie ostatnie lewy na piki w stole.
Zobacz też
Bibliografia
- Guy Leve: The Encyclopedia of Card Play Techniques at Bridge. Master Point Press, Toronto, s. 336. ISBN 978-1-897106-25-9.
- 4. Przymus wpustkowy. W: Władysław Izdebski: Przymusy w teorii i praktyce. Warszawa: PZBS, 1999, s. 25-27. ISBN 83-87894-04-4. (pol.).