Pseudokawia brazylijska

Pseudokawia brazylijska
	Galea spixii
	(Wagler, 1831)
	; Pseudokawia brazylijska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	jeżozwierzokształtne
Rodzina	kawiowate
Podrodzina	kawie
Rodzaj	pseudokawia
Gatunek	pseudokawia brazylijska
Podgatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Pseudokawia brazylijska^[3] (Galea spixii) – gatunek ssaka z podrodziny kawii (Caviinae) w rodzinie kawiowatych (Caviidae)^[4]. Zamieszkuje zróżnicowane siedliska na terenie Brazylii^[2]. Pseudokawia brazylijska jest spotykana na terenie całego państwa – od stanu Pará na południowym wschodzie i Mato Grosso na wschodzie, po Minas Gerais na północnym zachodzie, Bahia na zachodzie oraz po Pernambuco, Rio Grande do Norte Ceará, Maranhão, Piauí i Paraíba w Regionie Północno-Wschodnim, a także na terenie formacji roślinnej caatinga na suchych obszarach północno-wschodniej Brazylii^[2]. Według Mammal Species of the World występują także na terenie Boliwii, po wschodniej stronie Andów^[4]. Odnotowywano także ich obecność na terenie Paragwaju^[5].

Podgatunki

Wyróżnia się trzy podgatunki pseudokawii brazylijskiej^[1]^[4]:

G. spixii palustris (Thomas, 1911); syn.: G. campicola Doutt, 1938; G. saxatilis (Lund, 1841)
G. spixii spixii (Wagler, 1831)
G. spixii wellsi (Osgood, 1915)

Kariotyp

Garnitur chromosomowy pseudokawii brazylijskiej tworzą 32 pary (2n=64) chromosomów; FN=118^[4].

Budowa ciała

Pseudokawia brazylijska jest gryzoniem o średniej wielkości ciała. Jej sierść wybarwiona jest włosami o zróżnicowanym kolorze – od szarego do jasnobrązowego. Wybarwiona sierść tworzy charakterystyczne obwódki dookoła oczu. Zwierzęta te nie mają ogonów. Masa ciała dorosłych pseudokawii osiąga 200–650 g^[6].

Tryb życia

Gryzoń wiedzie nazeimny tryb życia. Okres aktywności dobowej przypada na dzień, ale sporadycznie może być aktywny także nocą^[6].

Zasięg występowania

Pseudokawia brazylijska występujące głównie we wschodniej Brazylii, ale jest spotykana na terenie całego państwa – od stanu Pará na południowym wschodzie i Mato Grosso na wschodzie, po Minas Gerais na północnym zachodzie, Bahia na zachodzie oraz po Pernambuco, Rio Grande do Norte Ceará, Maranhão, Piauí i Paraíba w Regionie Północno-Wschodnim, a także na terenie formacji roślinnej caatinga na suchych obszarach północno-wschodniej Brazylii^[2]. Według Mammal Species of the World występują także na terenie Boliwii, po wschodniej stronie Andów^[4]. Odnotowywano także ich obecność na terenie Paragwaju^[5].

Ekologia

Największymi wrogami pseudokawii brazylijskiej w północno-wschodniej Brazylii jest grizon większy^[2]. Fragmenty dorosłego zwierzęcia (cały tułów) odkryto także w żołądku badanego przez naukowców grzechotnika straszliwego^[6]^[2].

Siedlisko

Gatunek nie wykazuje szczególnych wymagań siedliskowych. Zamieszkuje otwarte obszary, sawannę, suche tereny formacji roślinnej caatinga, tereny skaliste i tereny uprawne. Zasięg terytorialny samców jest znacznie większy (o około 50%) niż samic. Według szacunków samce zajmują teren o powierzchni średnio 872 m², zaś samice 632 m²^[2].

Przypisy

1 2 Galea spixii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 3 4 5 6 7 Galea spixii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 289. ISBN 978-83-88147-15-9.
1 2 3 4 5 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Galea spixii w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 28 października 2019]
1 2 Karl Ernest Streilein. Ecology of small mammals in the semiarid Brazilian Caatinga. „Annals of Carnegie Museum”. 51, s. 331-343, 1982. Carnegie Museum of Natural History. ISSN 1943-6300. (ang.).
1 2 3 Kariny de Souza, Rafael Damasceno Fernandes Coelho, Paulo Mauricio Almeida Guimarães Reis, Patricia Avello Nicola, Luiz Cezar Machado Pereira, Leonardo Barros Ribeiro. Predation of the spix`s yellow-toothed cavy, Galea spixii (Rodentia: Caviidae) by the tropical rattlesnake Crotalus durissus cascavella (Serpentes: Viperidae) in the semi-arid region of Brazil. „Herpetology Notes”. 6 (1), s. 277-279, 2013. ISSN 2071-5773. (ang.).

[itis-1] 1 2 Galea spixii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] 1 2 3 4 5 6 7 Galea spixii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[miiz-3] Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 289. ISBN 978-83-88147-15-9.

[msw-4] 1 2 3 4 5 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Galea spixii w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 28 października 2019]

[Streilein-5] 1 2 Karl Ernest Streilein. Ecology of small mammals in the semiarid Brazilian Caatinga. „Annals of Carnegie Museum”. 51, s. 331-343, 1982. Carnegie Museum of Natural History. ISSN 1943-6300. (ang.).

[de_Souza-6] 1 2 3 Kariny de Souza, Rafael Damasceno Fernandes Coelho, Paulo Mauricio Almeida Guimarães Reis, Patricia Avello Nicola, Luiz Cezar Machado Pereira, Leonardo Barros Ribeiro. Predation of the spix`s yellow-toothed cavy, Galea spixii (Rodentia: Caviidae) by the tropical rattlesnake Crotalus durissus cascavella (Serpentes: Viperidae) in the semi-arid region of Brazil. „Herpetology Notes”. 6 (1), s. 277-279, 2013. ISSN 2071-5773. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]