Pseudopogonogaster

Pseudopogonogaster – rodzaj modliszek z podrzędu Eumantodea i rodziny Thespidae, jedyny z monotypowej podrodziny Pseudopogonogastrinae. Obejmuje cztery opisane gatunki.

Modliszki niewielkich rozmiarów, osiągające od 23 do 27 mm długości ciała^[1][2]. Ubarwienie miewają różnorodne; występują różne odcienie i kombinacje zielni, szarości, bieli, brązu i czerni. Zarówno na ciele, jak i na odnóżach obecny jest ciemniejszy wzór^[2].

Głowa cechuje się słabo wykształconym, wklęsłym w widoku grzbietowym, i bardzo nieznacznie wyniesionym ponad wyobrażoną linię łączącą szczyty oczu w widoku przednim ciemieniem oraz w takim samym stopniu wyniesionymi nabrzmiałościami okołoocznymi. Poprzeczna płytka czołowa ma wyraźne guzki przy bocznych brzegach. Guzek widnieje również pośrodku nadustka^[2].

Tułów ma rozszerzenia nadbiodrowe dobrze zaznaczone. Przedplecze ma boczne krawędzie drobno ząbkowane, czasem u samców nieząbkowane^[2]. W prozonie przedplecza leżą dwa widoczne przy patrzeniu z boku guzki^[1]. Metazona ma część nasadową nabrzmiałą, dalej jest przewężona, a w części odsiebnej zaopatrzona w wyraźne wzgórki. U samic na śródpleczu i zapleczu występują odgięte wyrostki dystalne^[2]. Skrzydła samców są porośnięte szczecinkami i w pozycji spoczynkowej w przypadku obu par sięgają poza wierzchołek płytki subgenitalnej^[1][2]; tegminy są długie i wąskie, a skrzydła drugiej pary mają liczne, kontrastujące, ciemne kropki^[2]. Samice są całkowicie bezskrzydłe^[1][2]. Chwytne odnóże przedniej pary ma udo pozbawione wyraźnego dołka, zaopatrzone w 12 kolców przednio-bocznych, cztery kolce tylno-brzuszne i cztery kolce dyskoidalne, spośród których ten najbliższy nasadzie uda nie jest dłuższy od następnego. Goleń odnóża tej pary cechuje się z kolei obecnością sześciu kolców tylno-bocznych i od 8 do 11 kolców przednio-bocznych^[1]. Odnóża pary środkowej i tylnej są długie i chude^[2], pozbawione kolców^[3].

U samic na odwłoku występują rozmaite wyrostki i płatowate wypustki oskórka upodabniające owada do porostów^[1][2]; wypustki tergitów drugiego, trzeciego i czwartego są bardziej rozbudowane niż pozostałych^[2]. U samca odwłok jest smukły, o znacznie słabiej wykształconych wypustkach, które na tergitach od drugiego do czwartego są u osobników dorosłych uwstecznione i schowane pod skrzydłami. Kształt płytki nadodbytowej jest języczkowaty^[2]. Genitalia samca mają całkowicie zesklerotyzowane fallomery^[3]. Lewy fallomer ma wzdłużnie rowkowaną apofizę falloidalną i całkowicie wyodrębnioną od fallomeru brzusznego blaszkę grzbietową. Z kolei fallomer brzuszny ma na krawędzi prawej krótki, nasadowo umieszczony i doogonowo sterczący wyrostek^[1].

Owady te zasiedlają górskie lasy tropikalne, dochodząc do rzędnych 3500 m n.p.m. Bytują na drzewach wśród roślinności epifitycznej. Stosują kamuflaż względem porostów^[1][2].

Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainę neotropikalną i ograniczeni są do Ameryki Południowej. Zamieszkują północną część Andów. Wykazywani są z Kolumbii, Ekwadoru i Peru^[1][2].

Rodzaj i gatunek typowy, P. mirabilis, opisane zostały w 1942 roku przez Maxa Beiera na łamach „Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien”^[4][5]. W 1982 roku P.S. Terra opisał nowy gatunek i rodzaj Calopteromantis hebardi^[6]. Rodzaj ów zsynonimizowali z omawianym Julio Rivera, Hiromi Yagui i Reinhard Ehrmann w 2011 roku^[2].

W systemie Ehrmanna i Rogera Roya z 2002 roku Pseudopogonogaster klasyfikowany był w plemieniu Miopterygini i podrodzinie Miopteryginae w obrębie Thespidae^[7]; w 2013 roku nazwy plemienia i podrodziny zostały przez Roya skorygowane na Miobantini i Miobantiinae^[8]. W bazującym na wynikach molekularnej analizy filogenetycznej systemie Julia Riviery i Gavina J. Svensona z 2016 roku utworzono dla omawianego rodzaju monotypową podrodzinę Pseudopogonogastrinae w obrębie Thespidae^[1]. W uwzględniającym także dane morfologiczne systemie Chirstiana J. Schwarza i Roya z 2019 roku klasyfikację tę podtrzymano^[3].

Do rodzaju tego należą cztery opisane gatunki^[5]:

• Pseudopogonogaster hebardi Terra, 1982
• Pseudopogonogaster kanjaris Rivera et Yagui, 2011
• Pseudopogonogaster mirabilis Beier, 1942
• Pseudopogonogaster muscosa Salazar, 2000.

Według wyników analiz Riviery i Svensona z 2016 roku oraz Schwarza i Roya z 2019 roku Pseudopogonogastrinae zajmują w obrębie rodziny Thespidae pozycję bazalną^[1][3].