Puchar Trzech Narodów 2001

Puchar Trzech Narodów 2001

2000 2002
21 lipca 2001 – 1 września 2001
Drużyny	Australia  Nowa Zelandia  Południowa Afryka
Szczegóły turnieju
Zwycięzca	Australia
Bledisloe Cup	Australia
Statystyki turnieju
Liczba meczów	6
Statystyki indywidualne
Najwięcej punktów	Burke (53)[1]
Najwięcej przyłożeń	Alatini (2)[2]
Strona internetowa

Puchar Trzech Narodów 2001 (2001 Tri Nations Series) – szósta edycja Pucharu Trzech Narodów, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy zrzeszonymi w SANZAR trzema najlepszymi zespołami narodowymi półkuli południowej - Australii, Nowej Zelandii i RPA. Turniej odbywał się systemem kołowym pomiędzy 21 lipca a 1 września 2001.

Edycja ta w przeciwieństwie do poprzedniej charakteryzowała się niskim poziomem prezentowanym zarówno przez graczy, jak i przez sędziów^[3][4]. Pojawiały się też głosy o wyczerpaniu się tej formuły rozgrywek^[5][6].

All Blacks rozpoczęli zawody od rozstrzygniętego jedynie kopami wyjazdowego zwycięstwa nad RPA. Rozegrany w trudnych warunkach atmosferycznych mecz był pierwszym w historii turnieju, w którym nie zdobyto przyłożenia^[7][8].

W kolejnym meczu przed własną publicznością Springboks pokonali urzędujących mistrzów świata i obrońców trofeum, Australijczyków, w ich pierwszym meczu pod wodzą nowego trenera Eddiego Jonesa^[9][10].

Tydzień później Australijczycy trzeci rok z rzędu obronili Bledisloe Cup notując pierwszą w historii trzynastu spotkań wygraną nad Nową Zelandią na Carisbrook^[11][12].

Pierwsze wyjazdowe spotkanie reprezentacji RPA zakończyło się pierwszym w historii tych rozgrywek remisem. Wallabies bowiem, pomimo dwóch żółtych kartek nałożonych na przeciwników, nie udało się zrewanżować za porażkę doznaną miesiąc wcześniej – próba dropgola wykonana przez Stephena Larkhama w doliczonym czasie gry minęła słupy^[13][14]. W drugim meczu natomiast Nowozelandczycy grający na Eden Park przy dużej fali krytyki mediów okazali się lepsi od gości utrzymując szansę na ostateczny sukces w całych zawodach^[15][16].

Sprawa tytułu drugi rok z rzędu rozstrzygnęła się w ostatnim meczu turnieju. Był to jednocześnie ostatni – osiemdziesiąty szósty – mecz w karierze reprezentacyjnej kapitana australijskiej reprezentacji, Johna Ealesa, toteż na Stadium Australia zasiadło ponad 90 000 osób^[17]. I tym razem triumfowali Wallabies dzięki przyłożeniu w ostatnich minutach meczu pokonując Nową Zelandię i broniąc tym samym zdobytego rok wcześniej trofeum^[18][19][20].