Grusza syryjska

Grusza syryjska

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	grusza
Gatunek	grusza syryjska
Nazwa systematyczna
Pyrus syriaca Boiss. Diagn. pl. orient. ser. 1, 10:1. 1849
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski

Grusza syryjska (Pyrus syriaca Boiss.) – gatunek drzewa z rodziny różowatych. Zasięg występowania tego gatunku obejmuje obszar od południowo-zachodniej Azji poprzez Azję Mniejszą do Bałkanów i Węgier.

Pokrój

Drzewiasty.

Pień

Dorasta do wysokości 10 m. Pędy pokryte są cierniami, barwy brązowo-szarej lub czerwonawe.

Liście

Wydłużone, lancetowate o wymiarach 3–9 x 1,5–3 cm, skórzaste, nagie i błyszczące.

Owoce

Kuliste i odwrotnie stożkowate, o średnicy około 3 cm. Szypułka jest gruba, dłuższa od owocu.

• Roślina ozdobna. Uprawiana w niektórych krajach europejskich (Hiszpania, Węgry). Wytrzymuje temperatury do -15 °C. Optymalne stanowisko powinno być słoneczne lub częściowo słoneczne. Wykazuje wysoką tolerancję na zanieczyszczenie powietrza oraz toleruje zarówno ciężkie gliniaste gleby, jak i lekkie piaszczyste, pod warunkiem, że są umiarkowanie żyzne. Rozmnażana z siewu. Nasiona muszą przejść 8-10 tygodniowa stratyfikację w temperaturze 1 °C^[4].