Queen II
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Queen | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
sierpień 1973 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
40:36 (LP) | |||
| Wydawnictwo |
EMI (Europa), Elektra (USA); | |||
| Producent |
Roy Thomas Baker, Robin Geoffrey Cable, Queen[1] | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu Queen II | ||||
| ||||
Queen II – drugi album studyjny brytyjskiego zespołu rockowego Queen.
Sesja nagraniowa albumu odbyła się w 1973, a został on wydany w 1974. Zamiast typowego nazwania stron płyty A oraz B, zostały one określone jako „Strona biała” (ang. Side White) i „Strona czarna” (ang. Side Black). Odpowiadały im zdjęcia muzyków zespołu umieszczone na okładce (ubranych całkowicie na czarno, lub na biało). Album spotkał się z bardzo zróżnicowanym odbiorem przez krytykę. Zawiera pierwszy utwór Queen, który dostał się do pierwszej dziesiątki brytyjskich list przebojów („Seven Seas of Rhye”). W wywiadzie, który ukazał się w 1989 na łamach amerykańskiego czasopisma Rolling Stone, wokalista kalifornijskiego zespołu Guns N’ Roses – Axl Rose – stwierdził, że jego ulubionym albumem w dyskografii Brytyjczyków jest Queen II[7].
Lista utworów
- Strona biała
1. "Procession" (May) 1:12 2. "Father to Son" (May) 6:14 3. "White Queen (As It Began)" (May) 4:33 4. "Some Day One Day" (May) 4:21 5. "The Loser in the End" (Taylor) 4:01 20:21 - Strona czarna
1. "Ogre Battle" (Mercury) 4:08 2. "The Fairy Feller's Master-Stroke" (Mercury) 2:41 3. "Nevermore" (Mercury) 1:17 4. "The March of the Black Queen" (Mercury) 6:33 5. "Funny How Love Is" (Mercury) 2:48 6. "Seven Seas of Rhye" (Mercury) 2:48 20:15
Wydania
Dodatkowe utwory umieszczone na wydaniu Hollywood Records z 1991:
- "See What A Fool I've Been" (May)
- "Ogre Battle" (1991 Remix) (Mercury)
- "Seven Seas of Rhye" (1991 Remix) (Mercury)
Twórcy
- Freddie Mercury - śpiew, fortepian, klawesyn
- John Deacon - gitara basowa, gitara akustyczna
- Roger Taylor - perkusja, śpiew, gitara w utworze "The Loser In The End"
- Brian May - gitara, śpiew, fortepian, organy Hammonda, dzwonki
Certyfikaty i sprzedaż
| Kraj | Certyfikat | Sprzedaż |
|---|---|---|
| Kanada (MC) | platynowa płyta[8] | 100 000+[9] |
| Polska (ZPAV) | platynowa płyta[10] | 20 000+[11] |
| Wielka Brytania (BPI) | złota płyta[12] | 100 000+[13] |
Uwagi
Przypisy
- 1 2 Queen – Queen II. Discogs. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Queen II – Queen. AllMusic. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: Consumer Guide Album Queen: Queen II. robertchristgau.com. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
- ↑ Dominique Leone: Queen / Queen II / Sheer Heart Attack / A Night at the Opera / A Day at the Races / Deep Cuts: 1973-1976. Pitchfork. [dostęp 2025-04-15]. (ang.).
- ↑ AJ Ramirez: In the Lap of the Gods: The First Five Queen Albums. PopMatters. [dostęp 2025-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-26)]. (ang.).
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide – Queen. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 668. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ Axl Rose (Del James): The Rolling Stone Interview With Axl Rose. heretodaygonetohell.com (Rolling Stone), 1989-08. [dostęp 2014-10-02]. (ang.).
- ↑ Queen – Freddie Mercury's commemorative Canadian in-house sales award – „Queen Rules Canada”, 1992 [online], Sotheby's [dostęp 2025-02-26] (ang.).
- ↑ Certification Definitions [online], Music Canada [dostęp 2025-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-01] (ang.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2009 roku [online], ZPAV, 8 lipca 2009 [dostęp 2025-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2024-11-26].
- ↑ Regulamin przyznawania wyróżnień [online], ZPAV, 8 lipca 2009 [dostęp 2025-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-05].
- ↑ Queen – „Queen II”, BPI, 1 czerwca 1976 [dostęp 2025-02-26] (ang.).
- ↑ Certification Levels [online], BPI [dostęp 2025-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-07] (ang.).